Opłaty uzdrowiskowe
W lutowym numerze „Przeglądu Komunalnego” omówiono problematykę opłat miejscowych w rozumieniu Ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (DzU z 2010 r. nr 95, poz. 613, ze zm.) jako instrumentu ochrony środowiska. Są one ściśle powiązane z instytucją opłat uzdrowiskowych. Temat nie został więc jeszcze wyczerpany.
Omówione już opłaty miejscowe obejmowały sytuację, w której rada gminy samodzielnie ocenia, czy dana miejscowość odpowiada kryteriom określonym w Rozporządzeniu Rady Ministrów z 18 grudnia 2007 r. w sprawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową (DzU nr 249, poz. 1851). Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje jednakże również pobieranie takich opłat w sytuacji, gdy miejscowość znajduje się na obszarach, którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej na zasadach określonych w Ustawie z 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (DzU nr 167, poz. 1399, ze zm.). Wówczas nie znajdują zastosowania przepisy ww. rozporządzenia. Ta druga postać opłaty miejscowej zbliża ją do tzw. opłaty uzdrowiskowej – mamy do czynienia ze wspólnymi kryteriami oceny, czy dana opłata może być pobierana. Różnią się one istotnie od kryteriów zastosowanych w wypadku pierwszej postaci opłaty miejscowej. Inny jest ...
