Ramowa dyrektywa wodna Unii Europejskiej wprowadza nowe podejście do zasobów wodnych. Woda nie jest przedmiotem komercji, lecz dobrem ogólnym, które powinno być chronione i traktowane jako dziedzictwo. Dyrektywa ta zakłada, że zarządzanie, ochrona i gospodarowanie zasobami wodnymi powinno być realizowane na obszarach wyznaczonych przez naturalne granice hydrograficzne1.

Poprawa trwałości zasobów wodnych może zostać osiągnięta dzięki wzmocnieniu systemu opłat związanych z poborem wody i odprowadzaniem ścieków. Prawidłowy system taryfikacji opłat za wodę i ścieki zachęca do ograniczenia emisji ścieków i bardziej racjonalnego wykorzystywania wody. Przyczynia się to do zmniejszenia zanieczyszczenia zasobów wodnych oraz daje pewność, że dostępne zasoby wodne będą prawidłowo rozdzielone pomiędzy poszczególnych użytkowników.
Odpowiedni system opłat pozwoli także w sposób racjonalny ukształtować wielkość infrastruktury niezbędnej dla dystrybucji i uzdatniania wody oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków. Efektem tego będzie efektywniejsza i tańsza dostawa usług wodnych i ochrona środowiska.
System taryfikacji opłat umożliwia uruchomienie zasobów finansowych niezbędnych do zapewnienia trwałej podstawy finansowej dla infrastruktury sektora wodnego i dystrybucji usług wodnych, a także sfinansowania działań na rzecz ochrony środowiska2.
Polityka wodna Unii Europejskiej w zakresie opłat za wodę powinna stymulować racjonalizację zużyci...