Materia regulowana w projekcie ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym (PPP) jest trudna, a zagadnienie PPP – z punktu widzenia legislacyjnego – stanowi dość skomplikowane wyzwanie.

Wyróżnia się w tym zakresie dwa główne podejścia regulacyjne. Pierwsze polega na tym, że nie ma ogólnej ustawy na temat PPP, a zagadnienia dotyczące poszczególnych dziedzin reguluje się w tzw. ustawach branżowych, co daje możliwość szczegółowego uregulowania problemów. Drugie podejście opiera się na stworzeniu ustawy ramowej, która niesie w sobie przede wszystkim elementy konstrukcyjne, ogólne. Takie rozwiązanie proponowane jest w Polsce i wydaje się ono zdecydowanie lepsze od pierwszego, choćby dlatego, że nie ogranicza dziedzin, w których może być stosowane PPP, do tych opisanych w ustawach branżowych. PPP w ujęciu przewidywanym przez projekt ustawy jest formą działania administracji właściwie w każdej dziedzinie funkcjonowania sektora publicznego tam, gdzie zadanie publiczne ma charakter gospodarczy i jest realizowane na podstawie umowy. Takie podejście ma wiele zalet i pozwala dostosować umowę do specyfiki konkretnego zadania. Z drugiej strony ustawa ramowa silnie narażona jest na atak lobbystów – branżystów, którzy usiłują „wepchnąć” do niej szczegółowe rozwiązania, istotne z punktu widzenia tej czy innej branży.

PPP nie od dziś
Trzeba pamiętać, że PPP jako forma współdziałania sektorów publicznego i prywatnego uprawiana j...