Programowanie transformacji niskoemisyjnej w horyzoncie 2050 r. wymaga ukierunkowania rozwoju wykorzystania odnawialnych źródeł energii w tej perspektywie.

Mimo że 2050 r. to bardzo odległy termin, już dzisiaj musimy określić ścieżkę, po której zamierzamy podążać. Oczywiście w miarę upływu czasu będziemy ten kierunek korygować, ale w sposób w pełni kontrolowany. Zgodnie z ogólną zasadą obowiązującą w przygotowywanym Narodowym Programie Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej, zapisane w nim działania mają być korzystne dla gospodarki, podobnie jak rozwój wykorzystania OZE. Aby prawidłowo ocenić to, czy rozwijanie danego rodzaju odnawialnych źródeł energii jest korzystne dla gospodarki, należy założyć, że nie funkcjonują żadne instrumenty wsparcia wykorzystania OZE. Tylko takie podejście pozwala na prawidłowe, jak najbardziej obiektywne i oparte na faktach wskazywanie kierunków rozwoju OZE. W pełni aktualne i zasadne jest podejście, w myśl którego instrumenty wsparcia powinny mieć charakter wyłącznie przejściowy i służyć umożliwieniu rozwoju wykorzystania tych rodzajów OZE, które są korzystne dla gospodarki i mogą w przyszłości funkcjonować bez żadnych mechanizmów wsparcia.

Ważna lokalizacja OZE

Analizy szeroko rozumianych korzyści dla gospodarki wskazują, że mogą być one zasadniczo różne dla takiego samego OZE, w zależności od tego, czy wytwarzanie energii ma miejsce w budynku lub w funkcjonalnie powiązanym zespo...