Opakowanie każdej substancji niebezpiecznej (lub preparatu rozumianego jako mieszanina co najmniej dwóch substancji) musi być odpowiednio oznakowane. Zgodnie z art. 25 ustawy o substancjach i preparatach chemicznych (DzU z 2001 r. nr 11, poz. 84 z późn. zm.), oznakowanie to obejmuje nazwę umożliwiającą jednoznaczną identyfikację substancji lub preparatu, nazwy określonych substancji niebezpiecznych zawartych w preparacie, nazwę i siedzibę producenta, a w przypadku osoby fizycznej imię i nazwisko oraz adres osoby wprowadzającej substancję lub preparat do obrotu oraz odpowiednie znaki ostrzegawcze i napisy, a także informacje o wymaganym postępowaniu z opróżnionymi opakowaniami, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Należy także pamiętać, że oznakowanie opakowań wprowadzanych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinno być sporządzone w języku polskim.
Sposób oznakowania opakowań substancji oraz preparatów niebezpiecznych określa rozporządzenie ministra zdrowia z 2 września 2003 r. (DzU z 2003 r. nr 173, poz. 1679). Oznakowanie opakowania musi zawierać znak lub znaki ostrzegawcze z odpowiadającym im symbolem i objaśnieniem. Wzory takich znaków określa zał. 1 do rozporządzenia z 2 września 2003 r. w sprawie oznakowania opakowań. Symbole zagrożenia przypisane poszczególnym kategoriom substancji niebezpiecznych zestawiono w tabeli 1.
Ponadto na opakowaniu muszą być umieszczone zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia, tzw. zwroty R. Przypisuje się je ...