Podstawą zreformowanej polityki spójności UE są nieodwracalne tendencje rozwoju społeczno-gospodarczego jednostek terytorialnych, wynikające z globalnych trendów metropolizacji. Rodzi to naturalną w tych warunkach nierówność terytorialną, która sprawia, że władze nie mogą równocześnie wspierać aktywności gospodarczej i powodować, by była ona równomiernie rozlokowana.

Nierówność terytorialna oraz sprzężenie zwrotne sprawiają, że utracony przez poszczególne miejsca dystans rozwojowy będzie coraz trudniejszy do nadrobienia. Szansą na poprawę jakości życia w obszarach peryferyjnych jest zewnętrzny efekt sąsiedztwa, który sprawia, że właśnie dzięki integracji terytorialnej istnieje możliwość skracania owego dystansu rozwojowego. Efekt sąsiedztwa objawia się tym, że bogate rdzenie gospodarki nie powinny pozwolić, by sąsiadujące z nimi terytoria po­zostawały pogrążone w ubóstwie. W praktyce obserwuje się efekt dyfuzji dobrobytu na sąsiadujące terytorium, ale aktualnie brak jest wypracowanych metod i standardów tej dyfuzji. Zakłada się, że inte­gracja gospodarcza w wymiarze terytorialnym stanowi skuteczny i najbardziej realistyczny sposób na wykorzystanie korzyści z koncentracji gospodarczej i zbliżenie się poziomu warunków życia.

Istota integracji terytorialnej

Zreformowana polityka spójności UE na lata 2014-2020 uznaje opisane wyżej zjawisko nierówności terytorialnej i zakłada minimalizowanie negatywnych jej skut...