Rozważania sceptyczniejącego optymisty



Znana już, jakby się mogło wydawać, powszechnie Dyrektywa 2000/76/UE reguluje grupę problemów, tworzących pewną zamkniętą całość, a związanych ze spalaniem i współspalaniem odpadów. W naszym prawie przyjęto inne kryteria podziału problematyki związanej z termicznym przekształcaniem odpadów i jest ona „porozrzucana” w kilku aktach prawnych. Tak więc treści merytoryczne zapisane w Dyrektywie 2000/76/UE zostały poszatkowane na kawałki i poumieszczane w kilku rozporządzeniach, przy czym niektóre z nich odnoszą się siłą rzeczy do tego samego kawałka europejskiej dyrektywy. Jednak tematem rozważań nie będzie nakładanie się tych obszarów.

Obecnie trwa proces dostosowywania polskich uregulowań do zapisów prawa unijnego. Najnowszym przykładem może być Rozporządzenie Ministra Środowiska z 4 sierpnia 2003 r. w sprawie standardów emisyjnych z instalacji (DzU 2003 r. nr 163 poz. 1584 z 18 września 2003 r.).

Odchudzona definicja

Jednak problemem godnym uwagi jest zgodność naszych uregulowań z zapisami Dyrektywy 2000/76/UE w tych kwestiach, które w odpowiednich uregulowaniach krajów członkowskich muszą być bezwzględnie dotrzymane. Mówiąc konkretnie chodzi o pewne zapisy we wspomnianym Rozporządzeniu z 4 sierpnia br. W części, która dotyczy standardów emisyjnych z instalacji spalania i współspalania odpadów (rozdz. 3.) wprowadza się w § 16 pkt 3 definicję pojęcia „in...