Jednym z nowych instrumentów przewidzianych w ustawie o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi są dobrowolne porozumienia.

Ustawa z 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi1 obowiązuje od 1 stycznia br. Genezą porozumień w niej ujętych są zapisy Dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych2, która dopuszcza taki sposób transpozycji art. 7 dotyczącego systemów zwrotu, zbiórki i odzysku opakowań oraz odpadów opakowaniowych.

Rodzaje porozumień

Porozumienia ogólnokrajowe unormowane są w art. 26 ustawy ?opakowaniowej?. Ustęp 1 tego artykułu wskazuje, z punktu widzenia przedmiotowego, na dwa rodzaje porozumień: dotyczące odpadów opakowaniowych oraz opakowań jednostkowych wielokrotnego użytku. Przepisy zawarte w ust. 2-5 mają wspólne zastosowanie. Użycie liczby mnogiej w początkowej części ust. 1 ?porozumienia? sugeruje, że może ich być w tym samym zakresie tematycznym więcej niż jedno.

Porozumienie odnośnie odpadów opakowaniowych ma zdecydowanie najszerszy charakter ze wszystkich uregulowanych w ustawie. Dotyczy utworzenia i utrzymania systemu zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów opakowaniowych. Pojęcia: zbieranie, odzysk oraz unieszkodliwianie rozumiane będą w sposób uregulowany w ustawie o odpadach3. Odzysk to jakikolwiek proces, ...