Obiekty gospodarki ściekowej, np. punkty zlewne ścieków dowożonych, oczyszczalnie ścieków komunalnych i przemysłowych czy instalacje do przeróbki osadów ściekowych, a nawet systemy kanalizacyjne, są źródłem różnorodnych pozytywnych i negatywnych oddziaływań na środowisko. Emisja niepożądanych i zwykle uciążliwych substancji zapachowych, czyli odorantów, z tych obiektów, podobnie jak w niektórych gałęziach przemysłu lub w z zakładach przetwarzania odpadów stałych i ciekłych, jest jednym z ważnych, niekorzystnych bezpośrednich wpływów na otoczenie.

Oddziaływanie zapachowe tych obiektów wymaga szczegółowej analizy i oceny na etapie ich lokalizowania, tj. uzyskiwania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w fazie projektowania (a więc przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę) oraz często stanowi poważny problem dla otoczenia podczas eksploatacji obiektu.
W Polsce, zagadnienie zapachowej jakości powietrza nie jest jeszcze unormowane, ani pod względem metodycznym, ani prawnym. Obecny brak Polskich Norm z zakresu odorymetrii powoduje stosowanie różnorodnych metod oceny uciążliwości zapachowej zarówno obiektów przemysłowych, jak i komunalnych1, 2, 3, 4, 5. Równocześnie brak przepisów, normujących oddziaływanie substancji zapachowych, powoduje nieskuteczne decyzje, nakazujące ograniczanie emisji substancji uciążliwych zapachowo oraz mało wydajne działanie organów ochrony środowiska w zakresie zwalczania odorów.
Ustawa z 27 k...