Proces elektroosmozy w odwadnianiu osadów ściekowych
Procesy odwadniania umożliwiają obniżenie stopnia uwodnienia osadów ściekowych poprzez oddzielenie fazy stałej od ciekłej. Woda stanowi dominujący objętościowo składnik osadów ściekowych, które zawierają jej zazwyczaj od 85% do 99,5%.
Odwadnianie osadów ściekowych w warunkach sztucznych realizowane jest głównie za pomocą wytworzonych sił odśrodkowych (w formie wirówek) lub ciśnienia (w formie taśmowych i komorowych pras filtracyjnych). Zmniejszenie stopnia uwodnienia osadów umożliwia redukcję rozmiarów dalszych urządzeń ich przeróbki, co jest szczególnie istotne w świetle postulowanego unieszkodliwiania osadów ściekowych w procesach ich suszenia i następnie spalania1. Na świecie trwają intensywne prace nad efektywnymi metodami odwadniania osadów. Przykładem tego jest nowy sposób oparty o proces elektroosmozy.
Proces elektroosmozy i dehydratory
Prace wdrożeniowe przeprowadzone w Korei Południowej na początku XXI w. doprowadziły do zbudowania pierwszego skomercjalizowanego urządzenia do odwadniania osadów ściekowych, opartego na procesie elektroosmozy2, 3.
Proces elektroosmozy zachodzi w trzech fazach, które przedstawiono w ramce.
Fazy procesu elektroosmozy
