Ruch rowerowy odgrywa w Polsce coraz większą rolę. Jest to sposób już nie tylko na przemieszczanie się wąskiego grona osób szczególnie dbających o zdrowie czy środowisko, ale też na codzienną mobilność coraz większej grupy mieszkańców polskich miast. Wraz ze wzrostem ruchu rowerowego rośnie potrzeba budowy profesjonalnej infrastruktury rowerowej.

Początek przemian ustrojowych spowodował gwałtowny wzrost zainteresowania ruchem rowerowym. Liczne inicjatywy społeczne domagały się budowy ?ścieżek rowerowych?. Początkowo pozytywnie odbierano jakiekolwiek ? często z trudem wymuszane na władzach samorządowych ? działania na rzecz rowerów. Radość wynikającą z faktu, iż rower uzyskał jakikolwiek skrawek miejskiej przestrzeni, szybko burzyły niedogodności: wysokie krawężniki, betonowa kostka brukowa, zakręty pod kątem prostym czy brak możliwości zjazdu lub wjazdu na drogi rowerowe. Wówczas to społecznicy wraz z częścią naukowców rozpoczęli poszukiwania wiedzy na temat tego, jak planować przyjazną rowerzyście infrastrukturę rowerową. Brzmi to wprawdzie jak paradoks, jednakże osiągnięcie tego, aby infrastruktura rowerowa nie utrudniała życia rowerzystom, łatwe nie było i nadal łatwe nie jest. Wciąż w różnych częściach kraju można spotkać różne niechlubne świadectwa ?polskiej myśli drogowej?.

Pierwszy raz w Polsce do infrastruktury rowerowej w sposób systemowy podszedł gdański samorząd, realizując na przełomie XX i XXI w. Gdański Projekt Rowerowy...