Marek Górski

Programy naprawcze są nową instytucją w systemie prawa ochrony środowiska, wprowadzaną głównie dla wypełnienia zobowiązań wynikających z prawa wspólnotowego. Służyć mają wykonywaniu obowiązków związanych z ochroną jakości środowiska. Obowiązek opracowania, przyjęcia i wykonania programu powstawać będzie z chwilą stwierdzenia naruszenia standardów jakości środowiska, w przypadkach określonych ustawą.

Regulacje prawne dotyczące programów składają się z dwóch części - ogólnych przepisów określających ich charakter, wymagań dotyczących podstaw przyjęcia i treści (art. 84 p.o.ś.) oraz przepisów szczegółowych regulujących podstawy przyjęcia i szczegółowe wymagania dotyczące konkretnego programu, związanego z ochroną określonego elementu środowiska i naruszeniem danego standardu. Przepisy szczegółowe zawarte są w p.o.ś., ale również mogą wynikać z innych aktów (przyjęcie takiego programu przewiduje np. nowe prawo wodne z 18 lipca br.).
Określenie "program naprawczy" nie ma charakteru normatywnego, art. 84 p.o.ś. mówi o przyjmowaniu programów służących doprowadzeniu do przestrzegania standardów jakości środowiska. "Naprawczy" charakter takiego aktu wynika z materialnej podstawy jego wydania a w konsekwencji i treści - program pojawi się, gdy zakładana jakość środowiska nie będzie osiągnięta. Takie też założenie przyjmuje szereg dyrektyw unijnych, np. dyrektywa nr 96/62 z sierpnia 1996 r. w sprawie zarządzania jakością powietrza. Wdroż...