Produkcja aut elektrycznych na skalę masową będzie się w przyszłości wiązała ze sporym wzrostem zapotrzebowania na akumulatory litowo-jonowe. W zakresie recyklingu pojawiają się więc nowe wyzwania.

Petalit (LiAlSi4O10) odkrył brazylijski naukowiec José Bonifácio de Andrada e Silva pod koniec XVIII w. podczas wizyty w kopalni na szwedzkiej wyspie Utö. W 1817 r. Johann Arfvedson, pracujący w laboratorium chemicznym Jönsa Jacoba Berzeliusa, w trakcie analizy rudy petalitu wykrył obecność nowego pierwiastka ? litu (Li). Pierwiastek ten tworzył związki podobne do związków sodu i potasu, chociaż jego węglan i wodorotlenek były słabiej rozpuszczalne w wodzie i bardziej zasadowe. Aby upamiętnić to odkrycie, Berzelius nowy materiał nazwał ?lithion/lithina? (od greckiego słowa lithos ? skała). Nowy metal zawarty w skale nazwał natomiast ?lithium?. W 1855 r. większe ilości litu zostały wyprodukowane za pomocą elektrolizy chlorku litu przez Roberta Bunsena i Augustusa Matthiessena. Odkrycie tej metody pozwoliło na produkcję litu na skalę przemysłową, którą rozpoczęła w 1923 r. niemiecka firma Metallgesellschaft, używająca do elektrolizy ciekłej mieszaniny chlorku litu i chlorku potasu.

Zastosowanie litu

Metoda produkcji i użycie litu na przestrzeni lat zmieniały się kilkukrotnie. Pierwszym głównym zastosowaniem tego surowca były wysokotemperaturowe smary do silników samol...