Ruiny, materialne resztki po dawnej świetności, ukryte w bogatej, bujnej zieleni, kojarzone z licznymi, często tajemniczymi historiami, w wielu miejscach na świecie przyciągają turystów, stają się pożywką dla zaskakujących czasem nowych sposobów użytkowania obszarów pokrytych śladami z przeszłości.

Ruiny cennych obiektów architektonicznych funkcjonują jako lokalna atrakcja turystyczna, przez co wymagają odpowiednich nakładów w celu zapewnienia właściwego ich utrzymania w kolejnym cyklu użytkowania. Wiąże się to ze stworzeniem minimalnej infrastruktury w bezpośrednim sąsiedztwie ruin, m.in. doprowadzenia oświetlenia, stworzenia systemu monitoringu, zaplanowania minimalnych warunków zarówno sanitarnych, jak i informacyjnych dla przyciągnięcia turystów. Forum Romanum w Rzymie czy ruiny Akropolu w Atenach są ewidentnymi przykładami niesłabnącej koniunktury i stałego zapotrzebowania w ruchu turystycznym na odwiedzanie zrujnowanych przestrzeni kulturowych. Oczywiście są to przykłady o bogatym tle historycznym. Zdecydowanie trudniej jest promować ruiny znajdujące się na dawnych terenach przemysłowych. Większość dawnych fabryk nie wpisywała się silnie w historię sztuki, kultury czy danego narodu tak jak obiekty użyteczności publicznej, gmachy instytucji czy budynki mieszkalne. Te ostatnie, przeciwnie niż obiekty przemysłowe, zyskiwały ogromną szansę na odbudowę ...