Usuwanie drzew i krzewów, poza pewnymi wyjątkami, powinno się odbywać na mocy decyzji administracyjnej, której podstawy opisano w Ustawie z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU nr 92, poz. 880, z późn. zm.). Z samej nazwy ustawy, a także rozdziału poświęconego temu zagadnieniu wynika jasność intencji ustawodawcy, który istotnie ograniczył prawo posiadacza nieruchomości do decydowania o losach zieleni. Ograniczenie to ma na celu ochronę zasobów przyrody.
Kompetencje w zakresie zasadności usunięcia drzew i sposobu rekompensaty powstałego ubytku w drzewostanie ustawodawca przekazał władzy samorządowej. To na wójcie, burmistrzu czy prezydencie miasta ciąży obowiązek weryfikacji treści wniosku złożonego przez posiadacza nieruchomości, a dotyczącego wydania zezwolenia na usuwanie drzew i krzewów, potwierdzenie lub odrzucenie podawanej we wniosku przyczyny zamierzonego usunięcia, ocena zasadności tego usunięcia lub możliwości odstąpienia od tego zamiaru, a także ustalenie rekompensaty powstałego ubytku w drzewostanie. Decyzja – zezwolenie na usuwanie drzew i krzewów – ma charakter dyskrecjonalny (uznaniowy) i to właśnie od oceny organu wydającego decyzję zależy, jakie będą jej konsekwencje dla przyrody.
Pokaż mi drzewo…
Organ wydający decyzję może tytułem rekompensaty naliczyć opłatę za usuwanie drzew i krzewów, nałożyć ob...