W Polsce zjawisko repoweringu dotyczy głównie konwencjonalnych źródeł energii i w niewielkim stopniu energetyki wiatrowej.

W Europie Zachodniej jest zjawiskiem powszechniejszym i mocno wpieranym przez rządy niektórych krajów. Postęp i rozwój urządzeń w zakresie OZE powoduje, że posiadają one większą moc znamionową, wyższą sprawność, niższe koszty eksploatacyjne oraz w większym stopniu spełniają wymagania dotyczące przyłączenia do sieci elektroenergetycznej stawiane konwencjonalnym źródłom energii1. W tabeli 1 zestawiono aktualne dane dotyczące zainstalowanych w Polsce elektrowni wiatrowych i fotowoltaicznych.

Energetyka wiatrowa

Od ok. 25 lat energia wiatru znajduje zastosowanie do produkcji energii elektrycznej na skalę przemysłową. W latach 60. i 70. XX w. w Europie najpopularniejsze były konstrukcje trójpłatowe o mocy ok. 10 ? 25 kW. Do lat 80. największa dostępna turbina miała wirnik o średnicy 30 m i posiadała generator o mocy znamionowej 300 kW. Obecnie najczęściej stosowane są turbiny o mocach od 1,5 do 3 MW, w których średnica wirnika dochodzi do 90 m, ale skonstruowano również turbiny, których moc przekracza 5 MW.

W chwili obecnej wiele krajów dąży do ujednolicenia lub chociażby zbliżenia warunków stawianym elektrowniom OZE z tymi jakie muszą spełniać elektrownie konwencjonalne podczas zachowania się w s...