Wdrażając przemyślane projekty dotyczące rozbudowy infrastruktury zielonej w mieście, zwiększamy szansę na efektywne łączenie wymiernych korzyści ekologicznych z gospodarczymi i społecznymi. Jaką strategię w tym zakresie przyjęto w Łodzi?

Rewitalizacja potransformacyjna polskich miast, skoncentrowana na pozyskiwaniu funduszy unijnych, nie zawsze przynosi pożądane efekty. Niewydolny system planowania przestrzennego implikuje chaotyczny rozwój miasta, generujący konflikty funkcjonalno-przestrzenne i społeczno-gospodarcze, które przyczyniają się do nadmiernego obciążenia środowiska. Z kolei kosztowne i szybko przeprowadzone inwestycje, których głównym celem było osiągnięcie standardów europejskich, przede wszystkim w zakresie infrastruktury drogowej, tylko w niewielkim stopniu wpłynęły na poprawę jakości życia i wyrównanie szans społeczności miejskiej. Realizując je, zapomniano o przeciętnym mieszkańcu, który oczekuje dobrych i zdrowych warunków pracy, mieszkania i wypoczynku.

Ponieważ zachowanie różnorodności biologicznej ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia korzystnych warunków życia w mieście, decyzje planistyczne powinny sprzyjać koherentności środowiska naturalnego i przyrodniczo-kulturowego z obszarami zurbanizowanymi. Izolowanie i zmniejszanie powierzchni terenów zieleni miejskiej na skutek podejmowania szkodliwych środowiskowo działań urbanizacyjnych sprawia, że cenne miejskie ekosystemy stają się coraz mniej wydajne i wymaga...