Mija właśnie rok od momentu wejścia w życie aktualnie obowiązującej Ustawy z 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (DzU z 2016 r. poz. 1202, zwanej dalej: nową ustawą kominową). Od początku niosła ona za sobą sporo niejasności. Jak wyglądało jej wdrażanie w praktyce?

Ustawa weszła w życie po upływie 30 dni od jej ogłoszenia, tj. 9 września 2016 r., i od początku rodziła wiele wątpliwości, których nie rozwiewała sama treść tego aktu prawnego. Chciałoby się powiedzieć, że w tym przypadku racjonalność ustawodawcy to fikcja. W momencie, gdy ustawa wchodziła w życie, wielu praktyków podkreślało, iż tylko doświadczenia płynące z działań praktycznych stworzą nowy obszar wiedzy i zmodyfikują dotychczasowy, a najbezpieczniejszym rozwiązaniem będzie oczekiwanie na rozwój sytuacji. Autorka niniejszego artykułu, opierając się na swojej wiedzy, przedstawia, jak ustawę wdrażano w praktyce.
Krańcowym terminem wdrożenia nowych zasad wynagradzania było zwołanie zwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy w spółkach akcyjnych 
(lub też zwyczajnego zgromadzenia wspólników w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością), rozpatrującego i zatwierdzającego sprawozdanie zarządu z działalności spółki oraz sprawozdanie finansowe za rok obrotowy rozpoczynający się w 2016 r. Dla zdecydowanej większości spółek termin ten upłynął 30 czerwca 2017 r. 
Nowe przepisy w sposób rewolucyjny...