W kwietniowym wydaniu „Przeglądu Komunalnego” omówiono art. 362 ustawy P.o.ś. Zawiera on jeszcze jeden przepis, który tworzy odrębny instrument odpowiedzialności administracyjnej. Odrębność ta dotyczy obowiązku rekultywacji powierzchni ziemi, którego niewykonanie wiąże się z wydaniem sankcyjnej decyzji zobowiązującej. Zgodnie z ust. 6, wcześniejsze postanowienia art. 362 stosuje się odpowiednio do podmiotów korzystających ze środowiska, które wprawdzie nie oddziałują negatywnie na środowisko (a więc nie ma do nich zastosowania ogólny instrument z ust. 1), ale władają powierzchnią ziemi i - na zasadach określonych w ustawie - zostały zobowiązane do rekultywacji. Sankcjonowane jest więc niewykonanie ustawowego obowiązku przeprowadzenia rekultywacji.


Chodzi więc o sytuację, o której mowa w art. 102 P.o.ś. Zgodnie z tym przepisem, władający powierzchnią ziemi, na której występuje zanieczyszczenie gleby lub ziemi albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu, powinien przeprowadzić ich rekultywację. Obowiązek ten wynika bezpośrednio z ustawy, a zwolnienie z niego możliwe jest w przypadku, gdy zanieczyszczenie lub niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu, dokonane po dniu objęcia władania przez dany podmiot, zostało spowodowane przez inny wskazany podmiot (art. 102 ust. 2). Według art. 4 pkt. 18 ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (DzU nr 16, poz. 78 z późn. zm.), rekultywa...