Prawo ochrony środowiska daje uprawnienie i równocześnie zobowiązuje do wydawania określonych decyzji sankcyjnych organy wykonawcze gmin, czyli wójtów, burmistrzów i prezydentów. Art. 363, który zawiera uprawnienie adresowane do wskazanych organów, pozwala nakazać osobie fizycznej, eksploatującej instalację w ramach zwykłego korzystania ze środowiska lub eksploatującej urządzenie, wykonanie w określonym czasie czynności, zmierzających do ograniczenia negatywnego oddziaływania takiej instalacji czy urządzenia na środowisko.

Decyzja, wydana w oparciu o ten artykuł, może być skierowana tylko do osoby fizycznej, działającej w ramach tzw. zwykłego korzystania ze środowiska. Zgodnie z art. 4 ust. 3 P.o.ś., oznacza to korzystanie wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, co do którego ustawa nie wprowadza obowiązku uzyskania pozwolenia, oraz zwykłe korzystanie z wody, w rozumieniu przepisów Prawa wodnego. Cechą wyróżniającą jest więc brak obowiązku uzyskania pozwolenia na użycie instalacji lub urządzenia, a równocześnie korzystanie w zakresie szerszym, niż zaspokajanie potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, czy też dla wypoczynku lub uprawiania sportu. W konsekwencji, art. 363 dotyczy sytuacji, w której mamy do czynienia z eksploatacją instalacji w ramach korzystania zwykłego oraz powszechnego lub zwykłego.

Podmiot korzystający ze środowiska

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt. 20, podmiotem korzystają...