Scenariusze dla energetyki w unijnych dokumentach
Trudnym zadaniem polityki energetycznej jest identyfikacja bieżących i długoterminowych wyzwań w sposób przejrzysty i uwzględniający wagę poszczególnych aspektów.
Wymaga to ciągłej analizy rozwoju rynku, perspektywy długoterminowej oraz wyboru instrumentów realizacji polityki energetycznej, z uwzględnieniem ich skutków, zalet, ograniczeń oraz związanych z tym szans i ryzyka.
Sektor energetyki w ujęciu globalnym
Aktualny stan i najbardziej prawdopodobny scenariusz dla sektora energii w ujęciu globalnym przedstawia sporządzony w 2003 r. raport Dyrektoriatu Generalnego ds. Badań Komisji Europejskiej „WETO 2030”1. Ten scenariusz referencyjny opiera się na kilku przesłankach.
Zakłada się, że światowe zapotrzebowanie na energię wzrastać będzie w latach 2000-2030 w tempie 1,8% rocznie. Dynamika tego procesu, wynikająca z rozwoju gospodarczego i wzrostu zaludnienia globu (o rocznych przyrostach odpowiednio 3,1 oraz 1%), jest moderowana przez wzrost efektywności wykorzystania energii (1,2% rocznie) na skutek połączonego efektu zmian strukturalnych w gospodarce, postępu technicznego i wzrostu cen energii. Kraje uprzemysłowione będą wykazywać spowolnienie przyrostów zapotrzebowania na energię (na przykład do poziomu 0,4% rocznie dla krajów UE), przy jednoczesnych szybkich przyrostach w krajach rozwijających się. Oczekuje się, że w 2030 r. ponad połowa światowego zapotrzebowania na energię przypadnie na kraje rozwijające ...
Wymaga to ciągłej analizy rozwoju rynku, perspektywy długoterminowej oraz wyboru instrumentów realizacji polityki energetycznej, z uwzględnieniem ich skutków, zalet, ograniczeń oraz związanych z tym szans i ryzyka.
Sektor energetyki w ujęciu globalnym
Aktualny stan i najbardziej prawdopodobny scenariusz dla sektora energii w ujęciu globalnym przedstawia sporządzony w 2003 r. raport Dyrektoriatu Generalnego ds. Badań Komisji Europejskiej „WETO 2030”1. Ten scenariusz referencyjny opiera się na kilku przesłankach.
Zakłada się, że światowe zapotrzebowanie na energię wzrastać będzie w latach 2000-2030 w tempie 1,8% rocznie. Dynamika tego procesu, wynikająca z rozwoju gospodarczego i wzrostu zaludnienia globu (o rocznych przyrostach odpowiednio 3,1 oraz 1%), jest moderowana przez wzrost efektywności wykorzystania energii (1,2% rocznie) na skutek połączonego efektu zmian strukturalnych w gospodarce, postępu technicznego i wzrostu cen energii. Kraje uprzemysłowione będą wykazywać spowolnienie przyrostów zapotrzebowania na energię (na przykład do poziomu 0,4% rocznie dla krajów UE), przy jednoczesnych szybkich przyrostach w krajach rozwijających się. Oczekuje się, że w 2030 r. ponad połowa światowego zapotrzebowania na energię przypadnie na kraje rozwijające ...
