W 2003 r. Departament Dróg Ministerstwa Infrastruktury podjął decyzję w sprawie zlecenia Zakładowi Drogownictwa Miejskiego Instytutu Rozwoju Miast opracowania „Określenie współczynników zwiększających nakłady na utrzymanie i remonty dróg w miastach spowodowane lokalizacją sieci podziemnych i urządzeń obcych w pasie drogowym”.

Problem został ukierunkowany na teoretyczne określenie, o ile lub ile razy zwiększyć nakłady na drogi w miastach (wskaźnikowo), aby zrekompensować skutki obecności sieci podziemnych.
W odpowiedzi na to pytanie zaproponowano prosty wzór określający współczynnik zwiększający, możliwy do zastosowania w każdym mieście. W oparciu o badania, oceny i analizę dostępnych materiałów źródłowych z miast, których zarządcy dróg wyrazili zgodę na współpracę przy realizowaniu zadania, oraz w wyniku dyskusji z zainteresowanymi przyjęto hipotezę, że poszukiwany wskaźnik jest funkcją czterech podstawowych czynników: stanu nawierzchni jezdni i chodników oraz urządzeń obcych (A1), typu konstrukcji jezdni, na których prowadzone są roboty związane z infrastrukturą (A2), awaryjności infrastruktury (A3) oraz wielkości i zakresu robót remontowych na sieciach podziemnych (A4).

Propozycja obliczeń
Dla uproszczenia rachunków obliczanie tego współczynnika odbywa się na podstawie wzoru...