Skuteczność koagulacji: oczyszczanie wód
Słowo koagulacja pochodzi od łacińskiego coagulare, tzn. łączyć się, krzepnąć. Istotą procesu jest zmniejszenie stopnia dyspersji układu koloidalnego w wyniku łączenia się pojedynczych cząstek fazy rozproszonej w większe aglomeraty, które mogą być usunięte z wody w procesach sedymentacji, bądź flotacji i filtracji.
Zapewnienie optymalnych parametrów technologicznych przebiegu procesu koagulacji – rodzaj i dawka koagulantu – wartość pH oraz warunki hydrauliczne – umożliwia skuteczne usuwanie zanieczyszczeń koloidalnych, zawiesin trudnoopadających oraz częściowe usuwanie z oczyszczanej wody rozpuszczonych domieszek lub zanieczyszczeń. Efektem skutecznej koagulacji, oprócz zmniejszenia mętności i intensywności barwy, jest zmniejszenie ilości prekursorów ubocznych produktów dezynfekcji i utleniania chemicznego, mikrozanieczyszczeń, np.: WWA, DDT, metale ciężkie, a także bakterii i wirusów. Celem optymalizacji procesu koagulacji jest również zmniejszenie niepożądanych skutków procesu, takich jak: obniżenie pozostałego stężenia kationów stosowanych koagulantów, agresywności korozyjnej wody po koagulacji oraz zmniejszenie ilości osadów pokoagulacyjnych. W technologii oczyszczania wód przeznaczonych do spożycia przez ludzi koagulację przeprowadza się, wykorzystując jako koagulanty przede wszystkim sole glinu i żelaza tworzące dodatnio naładowane pro...
