Każde posadzone drzewo wymaga stabilizacji. Ma ona na celu zabezpieczenie bryły korzeniowej przed jej rozrywaniem oraz ruchem obrotowym w dole, którego rezultatem może być wywrócenie drzewa przez wiatr.
 
Odpowiednie umocowanie drzewa to także warunek konieczny dla wzrostu i rozwoju nowych korzonków, z których stopniowo powstanie pełny system korzeniowy. Każdy ruch bryły korzeniowej lub korzeni w stosunku do dosypanych warstw ziemi lub naturalnego gruntu wstrzymuje rozwój młodych korzeni. Regeneracja uszkodzonego systemu korzeniowego po posadzeniu i tym samym przyjęcie się drzewa, jest niemożliwe. Powszechnie stosowane mocowanie drzew za pień odbywa się z wykorzystaniem palików, kozłów czy odciągów wbijanych w naturalny grunt poza dołem sadzeniowym. Dodatkowo paliki i linki zabezpieczają pień, misę oraz glebę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Jednak taka metoda nie sprzyja prawidłowemu rozwojowi drzewa, ponieważ pozbawia je obciążeń i bodźców koniecznych do produkcji hormonów wzrostu odpowiedzialnych za właściwy kształt pnia. Pień rozwija się zgodnie z aksjomatem równych naprężeń, tj. na dole musi być grubszy, a wraz z wysokością coraz cieńszy. Moment równa się obciążenie razy ramie. Dlatego wszelkie elementy mocowania pnia trzeba usuwać zaraz po przerośnięciu młodych korzeni w naturalny grunt poza dołem, kiedy korzeń przejmuje funkc...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?