Nieoczyszczone ścieki stanowią poważne zagrożenie dla środowiska naturalnego. Konieczność jednoczesnego rozwiązania problemów zaopatrzenia ludności w wodę do picia oraz problemów gospodarki ściekowej wynika z zapisów zawartych w prawie. 

Bazując na danych przedstawionych w „Infrastrukturze komunalnej”, publikowanej przez Główny Urząd Statystyczny1, oraz w Banku Danych Lokalnych, można zaobserwować wyraźny wzrost budowy sieci kanalizacyjnej w ostatnim dwudziestoleciu. Sieć wodociągowa stanowi standard i występuje w przeważającej części terenów zabudowanych. Natomiast sieć kanalizacyjna charakteryzuje się znacznie gorszym rozprzestrzenieniem, szczególnie na obszarach o rozproszonej zabudowie.

Unijne przyspieszenie

Przyspieszenie rozwoju budowy systemów zbiorowego odprowadzania ścieków nastąpiło wraz z dostosowywaniem Polski do przepisów unijnych, w tym dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 23 października2. Zgodnie z tą dyrektywą oraz przepisami krajowymi: ustawą Prawo wodne z 2001 r.3, ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków z 2001 r.4 oraz ustawą Prawo ochrony środowiska5, Polska zobowiązała się zapewnić odpowiedni poziom infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej.

Polsk...