Stanowisko w sprawie nowelizacji ustawy Prawo energetyczne
Polska Izba Gospodarcza Energii Odnawialnej (PIGEO) z poparciem Polskiej Rady Koordynacyjnej OZE zwróciła się do Waldemara Pawlaka, wicepremiera i ministra gospodarki, z wnioskiem o zmianę i uzupełnienie niektórych zapisów w projekcie ustawy o zmianie ustawy – Prawo energetyczne (projekt z 3 listopada 2008 r.).
W projektowanych zmianach niektóre propozycje można, zdaniem PIGEO, uznać za niewystarczające lub wręcz za zbyt zachowawcze, ponieważ nie uwzględniają wielu wyzwań przyszłości, związanych z koniecznością zdynamizowania rozwoju sektora odnawialnych źródeł energii, by do 2020 r. uzyskać z nich 15-procentowy udział w zużyciu energii elektrycznej i ciepła brutto. W przypadku braku jasnych procedur i systemu wsparcia dla nowych inwestycji OZE osiągnięcie celu nie będzie możliwe.
Wybrane propozycje zmian i uzupełnień
PIGEO proponuje dokonanie następujących zmian i uzupełnień w zakresie spraw związanych z:
· przyłączaniem źródła OZE do sieci elektroenergetycznej
Wysokość zaliczki na poczet opłaty, o której mowa w art. 1 nowelizacji pkt 3 lit. c, dla podmiotów ubiegających o przyłączenie źródła do sieci elektroenergetycznej powinna zostać zmniejszona do 20 zł za każdy kilowat mocy przyłączeniowej. Zaliczka w wysokości 50 zł za każdy kW mocy jest zbyt wysoka i może jedynie blokować fundusze inwestora do czasu uzyskania warunków przyłączenia. Wprowadzenie racjonalnie zmniejszonej wysokości zaliczki nadal będzie skutkować wyeliminowaniem z rynku nieuczciwych podmiotów i jednocześnie nie wpłynie drastycznie na politykę finansową rzetelnych inwestorów.
W obecnym kształcie projektu zmiany ustawy podmiot nie ma możliwości przerwania trwającej procedury uzyskania warunków przyłączenia. Może dojść do sytuacji, w której inwestor straci całą zaliczkę na poczet opłaty za przyłączenie do sieci źródła, którego budowy nie zrealizuje przez wzgląd na np. otrzymanie negatywnych warunków przyrodniczego monitoringu przedinwestycyjnego lub uzyskanie bardzo niekorzystnych warunków przyłączenia, które nie znajdą ekonomicznego uzasadnienia realizacji inwestycji OZE. Tak duże ryzyko utraty zaliczki skutkować może jedynie ograniczeniem prowadzonych inwestycji OZE i wpłynie na zahamowanie rozwoju sektora w Polsce. PIGEO zaniepokojone taką formą projektu ustawy zaapelowało o wprowadzenie w art. 1 nowelizacji pkt 3 lit. c zapisów w następujących brzmieniach:
„W przypadku odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej z podmiotem przez przedsiębiorstwo energetyczne lub w przypadkach spornych, tj. kiedy koszty przyłączenia będą zbyt wysokie, przedsiębiorstwo energetyczne na żądanie podmiotu wyda do wglądu treść wykonanej przez przedsiębiorstwo energetyczne ekspertyzy.”
Ponadto:
„Podmiot ubiegający się o przyłączenie źródła do sieci elektroenergetycznej może mieć możliwość wycofania wniosku w każdym momencie do czasu podpisania umowy przyłączeniowej. W przypadku wycofania przez podmiot wniosku o określenie warunków przyłączenia przedsiębiorstwo energetyczne zwraca „zaliczkę” podmiotowi w kwocie pomniejszonej o koszty prowadzonej procedury określenia warunków, poniesione przez przedsiębiorstwo energetyczne do momentu wycofania wniosku przez podmiot.”
· systemem wsparcia w postaci świadectw pochodzenia z kogeneracji
Objęcie w art. 1 nowelizacji pkt 6 zmiany jednakowym systemem wsparcia w postaci świadectw pochodzenia z kogeneracji dla produkcji energii w wysoko sprawnych jednostkach kogeneracyjnych opalanych metanem i biogazem jest niedorzeczne. Nie budzi zastrzeżeń objęcie systemem wsparcia produkcji energii przy spalaniu metanu. Jednak nie można traktować na równi produkcji energii elektrycznej z odnawialnego źródła (biogaz) z nieodnawialnym (metan), tym bardziej że analiza rentowności tych źródeł energii jest różna. Zaproponowany w projekcie ustawy system wsparcia oparty jest na uzależnieniu wartości świadectw pochodzenia z kogeneracji w jednostkach opalanych biogazem od średniej ceny energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym. Jednak trudna do przewidzenia jest ich wartość, w momencie kiedy można przyjmować od 30% do 120% średniej ceny energii. Stosunkowo duża rozpiętość wartości świadectwa pochodzenia może prowadzić jedynie do: nieprzewidywalności długofalowego biznesplanu inwestycji biogazowych, niechęci banków do udzielania kredytów pod inwestycje biogazowe oraz wysokiej prowizji kredytu od ryzyka przedsięwzięcia.
Złe zachęty dla biogazowni rolniczych
System wsparcia dla biogazu zaproponowany w projekcie ustawy nie będzie sprzyjać zainteresowaniu inwestorów realizacją projektów budowy biogazowni rolniczych na terenie naszego kraju. Bez odpowiedniego systemu wsparcia dla biogazu nie uda się wybudować 2,5 tys. biogazowni rolniczych do 2020 r. PIGEO wnosi o wprowadzenie ustalonej kwoty za opłatę zastępczą dla wysokosprawnych jednostek kogeneracyjnych opalanych biogazem, która będzie podlegać corocznej waloryzacji na tej samej zasadzie, co zielone certyfikaty.
Zaproponowana cena za opłatę zastępczą w wysokości 220 zł za każdą MWh energii wyprodukowanej z biogazu w jednostce kogeneracyjnej została odniesiona do średniej ceny energii elektrycznej produkowanej z biogazu w Niemczech. Założono jednak możliwość łączenia świadectwa pochodzenia z kogeneracji (biogaz) ze świadectwami pochodzenia (OZE).
Podmioty zainteresowane realizacją projektów biogazowych w Polsce będą ponosili nie tylko większe ryzyko inwestycji, ale także znacznie większe koszty związane choćby z transportem technologii biometanowni z Niemiec lub innych krajów, gdzie są one rozwinięte. Zaproponowana zmiana będzie zalążkiem do „od dawna” oczekiwanego rozwoju biogazowni rolniczych w Polsce, co zwiększy znacznie dywersyfikację mocy wytwórczych, a także zbliży nasz kraj do wymogów stawianych przez zapisy projektu dyrektywy o wspieraniu OZE.
PIGEO, mając na uwadze wyjaśnienie kwestii możliwości łączenie certyfikatów zielonego z kogeneracyjnym (czerwonym lub żółtym), wnosi także o wprowadzenie odpowiednich zapisów w ustawie Prawo energetyczne, dodając art. 9o, o następującej treści:
„1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się wytwarzaniem energii w wysoko sprawnej kogeneracji wydaje świadectwa pochodzenia z kogeneracji, o których mowa w Art. 9l ust. 1 oraz świadectwa pochodzenia, o których mowa w Art. 9e ust. 3 w przeliczeniu na tę samą ilość energii elektrycznej wytworzonej w źródle odnawialnym.
2. Zapis Art. 9o ust. 1 nie stosuje się do jednostek wysoko sprawnej kogeneracji opalanej metanem”
Michał Ćwil, PIGEO