Problemy związane z procesami przetwarzania różnych substancji odpadowych i zawartych w nich substancji palnych w paliwa oraz konieczność doboru optymalnych warunków i procesów ich spalania wymagają jednoznaczności zapisów prawnych, a także rozumienia sensu podejmowanych działań.

Paliwa i biomasa zostały w Polsce zdefiniowane w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z 20 grudnia 2005 r. w sprawie standardów emisyjnych instalacji (DzU nr 260, poz. 2181), przy czym autorzy rozporządzenia przywołują jako podstawę sformułowań prawodawstwo europejskie (dyrektywa 2001/77/WE z 27 września 2001 r.): „w rozumieniu ww. rozporządzenia paliwem jest dowolna palna substancja stała, ciekła i gazowa, z wyjątkiem odpadów”. Paliwem jest również biomasa rozumiana jako produkty składające się w całości lub części z substancji pochodzących z rolnictwa lub leśnictwa, spalane w celu odzyskania zawartej w nich energii, oraz inne odpady:

Fot. 1. Zasoby substancji palnej zgromadzone na składowisku, stanowiące w instalacjach spalania starego typu paliwo zwane RDF-1 lub BRAM.

• roślinne z rolnictwa, leśnictwa i z przemysłu przetwórstwa spożywczego (jeśli odzyskuje się energię cieplną),
• włókniste roślinne z procesu produkcji pierwotnej masy celulozowej i z procesu produkcji papieru z masy, jeśli odpad...