Symulacja miejsc siedliskowych na podstawie stref bioklimatycznych, cz. 2
Symulacje naturalnych miejsc siedliskowych na potrzeby tworzenia wybiegów dla zwierząt w zoo obejmują na ogół takie strefy bioklimatyczne jak: sawanna, dżungla (wilgotny las równikowy), pustynia, step, las liściasty, tajga (las iglasty), tundra oraz góry.
W poprzednim artykule zobrazowano zależności pomiędzy istniejącym klimatem w różnych częściach świata, powstałą tam roślinnością i żyjącymi na danym terenie zwierzętami. Tym razem opisany został przykład sawanny, którą w naturze tworzą rozproszone drzewa i obszary trawiaste.
Różnorodność fauny i flory
Drzewa rosną w miejscach, gdzie ich korzenie mogą dotrzeć do wody gruntowej poprzez pęknięcia w macierzystej skale gleby – zlepieńcu. Jeżeli takie warunki przeważają, to środowisko stepowe zmienia się stopniowo w liściasty las tropikalny lub las ciernisty. W większości tropikalnych stepów ilość drzew jest zmienna, dlatego nazywa się je „sawanną” a nie „stepem”. Rośnie tam wiele gatunków drzew takich samych jak w okolicznych lasach, jednak część z nich reprezentuje typowo stepową florę. Różnorodność roślinności jest niewielka, gdyż wszystkie okazy muszą być ognioodporne. Na początku pory deszczowej sezonowość wyraźnie zaznacza się obfitym wzrostem traw i jednorocznych roślin zielnych. W suchych obszarach strefy najważniejsze są trawy z rodzajów:
Podobne artykuły
