Andrzej Ufniarski

Spośród wielu zwierząt, które człowiek spotkał na swojej drodze, chyba tylko szczur nie poddał się jego woli i, mimo iż bezlitośnie tępiony, potrafi doskonale egzystować w jego otoczeniu. Podobnie wiernym kompanem jest mysz domowa. Te szkodliwe gryzonie wywołują niewyobrażalne straty ekonomiczne i sanitarne.

Na ziemi żyje tyle szczurów, ile ludzi, a codziennie przybywa ich ok. 3,5 mln. Szczur zjada dziennie ok. 28 g pożywienia, co oznacza, że 25 szczurów zjada tyle, co jeden człowiek.
Szczury, żerując w magazynowanej żywności, pozostawiają w niej mocz, krew, ślinę, sierść, a także swoje trupy lub ich części. W ciągu doby szczur wydala i pozostawia w produktach 20 grudek kału i 16 ml moczu. Jeżeli żeruje np. w magazynie zbożowym, to zanieczyszcza tam ok. 30 kg ziarna. Podobnie, jedna para myszy domowej w ciągu roku pozostawia w miejscu swego żerowania ponad 10 tys. grudek kału i prawie 2 l moczu. W Indiach żyje sześć razy więcej szczurów niż Hindusów¹. Tam szczury zjadają i niszczą ok. 2 mln ton ziarna rocznie. Ocenia się, że globalnie straty żywności spowodowane przez gryzonie wynoszą ponad 20% w całym łańcuchu produkcji artykułów spożywczych, z czego jedna dziesiąta to ich wyżywienie, a aż dziewięć dziesiątych ulega zniszczeniu przez zanieczyszczenie kałem i moczem, rozdeptywanie bądź rozwlekanie.
Przerażenie wywołują doniesienia o zniszczonych budynkach opanowanych przez szczury. Szkodniki te, mimo zaspokojen...