Przyczyną, która legła u podstaw wprowadzenia instytucji zatwierdzania taryf dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła było „równoważenie interesów przedsiębiorstw energetycznych i odbiorców paliw i energii”. Tak znacząca interwencja państwa wynika z niedoskonałości funkcjonowania konkurencji w sektorze energetycznym1. Jednak dotychczas nie akcentowano znaczenia rozważanego instrumentu ingerencji publicznej w stosunki gospodarcze, w odniesieniu do wsparcia rozwoju odnawialnych źródeł energii.


Znaczenie terminu taryfa i jej zatwierdzanie

W myśl postanowień art. 3 pkt 17 Prawa energetycznego2 taryfa oznacza zbiór cen i stawek opłat oraz warunków ich stosowania, opracowany przez przedsiębiorstwo energetyczne i wprowadzany jako obowiązujący dla określonych w nim odbiorców w trybie poznaczonym ustawą. Zatem taryfy stosuje każde przedsiębiorstwo energetyczne, które dostarcza paliwa lub energię. Obowiązek uzyskania zatwierdzenia taryf został nałożony na przedsiębiorstwa posiadające koncesje (art. 47 ust. 1 P.e.).
Logiczna analiza pozwala zawęzić grupę podmiotów, do których stosuje się zatwierdzanie taryf. Można przyjąć, iż obowiązek obciąża te przedsiębiorstwa energetyczne, które posiadają koncesje na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót paliwami gazowymi, energią elektryczną lub ciepłem. <...