Wybór najbardziej odpowiedniej technologii dla utylizacji biomasy zależy głównie od rodzaju i zasobów biomasy, która ma być wykorzystana w danym procesie, dostępności technologii oraz względów ekonomicznych. Biomasę można podzielić na energetyczne surowce pierwotne (drewno, zrębki drzewne, słoma, osady ściekowe itd.) i energetyczne surowce przetworzone (biogaz, etanol, metanol, estry oleju rzepakowego, makulatura, paliwo z odpadów komunalnych).
Paliwa przygotowane z odpadów leśnych i rolniczych noszą nazwę biopaliw, natomiast z odpadów komunalnych i przemysłowych – paliw z odpadów. Paliwa te mają dużą zawartość części lotnych i tlenu, ale małą węgla pierwiastkowego. Charakteryzują się różnorodnym składem i strukturą, które mogą się zmieniać w bardzo szerokim zakresie w zależności od miejsca ich pozyskiwania i pory roku.
O przydatności energetycznej tych paliw oraz wyborze technologii utylizacji w dużej mierze decyduje zawartość chloru. Chlor jest istotnym elementem wpływającym na korozję i tworzenie dioksyn. Największa zawartość chloru występuje w paliwach z odpadów, osadach ściekowych oraz słomie. Zawartość popiołu w biopaliwach jest niewielka i zwykle nie przekracza 10%, ale istotny jest jego skład chemiczny. Szczególnie ważna jest koncentracja związków alkaicznych, zwłaszcza KCl, które mogą powodować spiekanie warstwy fluidalnej oraz oblepianie i korozję rur w kotle.
Biomasa charakteryzuje się wysoką zawartością wilgoci. Dla świeżego drewna wilg...