Technologie słonecznego suszenia osadów: fakty i mity
Słońce jest naszym pierwotnym i niewyczerpanym źródłem energii przynajmniej w perspektywie 4,5 miliarda lat. Wydobywane spod ziemi konwencjonalne surowce energetyczne, takie jak węgiel, ropa czy gaz ziemny, są skumulowaną w prehistorycznych organizmach roślin i zwierząt energią słoneczną. Słońce to najczystsza forma energii, z której korzystanie nie obciąża wtórnie środowiska i nie zakłóca równowagi ekologicznej.
Pomysł wykorzystania energii słońca do suszenia osadów ściekowych zrodził się na początku lat 90. ubiegłego wieku wskutek coraz szybszego przyrostu ich masy. Tradycyjne poletka osadowe oraz mechaniczne odwadnianie stały się już niewystarczające. Po przejściu przez wirówkę czy też prasę filtracyjną osady nadal zawierają ok. 80% wody, którą można usunąć tylko przez odparowanie. Suszenie osadów z wykorzystaniem kopalnych źródeł energii wiąże się z wysokimi kosztami eksploatacji, co bezpośrednio przekłada się na cenę oczyszczania ścieków. Wielkie aglomeracje miejskie nie mają wyboru i są zmuszone inwestować w suszarnie wysokotemperaturowe i spalarnie osadów. Pozostaje jednak problem utylizacji osadów ściekowych w średnich i mniejszych oczyszczalniach, gdzie budowa konwencjonalnej suszarni nie jest technicznie uzasadniona, a często z powodów ekonomicznych wręcz niemożliwa. To właśnie dla tej grupy odbiorców technologie ...
