Ustawa z 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych innych ustaw (DzU nr 175, poz. 1458), zwana dalej ustawą nowelizującą, która weszła w życie 13 października 2005 r., wprowadza znaczące zmiany do przepisów dotyczących zarówno termicznego przekształcania odpadów, jak i zarządzania gospodarką odpadami komunalnymi.

Stało się tak poprzez wprowadzenie zmian w Ustawie z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (DzU nr 62, poz. 628, z późn. zm.) oraz w Ustawie z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (DzU z 2005 r. nr 236, poz. 2008), przy czym zmiany dotyczące termicznego przekształcania odpadów weszły w życie 28 grudnia 2005 r.
Przepisy ustawy transponują m.in. postanowienia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/76/WE z 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (Dz. Urz. WE L 332 z 28 grudnia 2000 r.).

Zmienione definicje
Zmieniono definicję spalarni odpadów (art. 3 ust. 3 pkt 17) oraz dodano definicję współspalarni odpadów (art. 3 ust. 3 pkt 21a). Przez spalarnię odpadów rozumie się zakład lub jego część, przeznaczone do termicznego przekształcania odpadów z odzyskiem lub bez odzysku wytwarzanej energii cieplnej, obejmujące instalacje i urządzenia służące do prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów wraz z oczyszczaniem gazów odlotowych i wprowadzaniem ich do atmosfery, kontrolą, sterowaniem i monitorowaniem procesów, instalacjami związanymi z przyjmowaniem, wstępnym ...