Oczyszczanie ścieków powinno zapewnić skuteczne usuwanie związków węgla organicznego (obniżenie wartości BZT5 i ChZT). Coraz częściej zwraca się też uwagę na usuwanie związków azotu i fosforu. Oczyszczalnie ścieków są jednym z podstawowych elementów systemów kanalizacyjnych. Ich właściwe funkcjonowanie powinno zabezpieczyć potencjalne odbiorniki ścieków przed nadmiernym zanieczyszczeniem. W razie konieczności, zanieczyszczenia te usuwa się przy pomocy systemów konwencjonalnych bądź zintegrowanych.

Podstawowy układ technologiczny oczyszczalni ścieków z zastosowaniem metody osadu czynnego obejmuje:
  • reaktor biologiczny w postaci jednego zbiornika do usuwania związków węgla organicznego lub kaskady zbiorników do zintegrowanego usuwania związków węgla, azotu i fosforu,
  • osadnik wtórny, w którym następuje separacja kłaczków osadu czynnego od ścieków oczyszczonych (urządzenie to nie występuje w wypadku stosowania reaktorów typu SBR),
  • urządzenia do recyrkulacji osadu czynnego (najczęściej pompownie), zapewniające utrzymanie odpowiedniego stężenia osadu czynnego w reaktorze (urządzenia te nie występują w wypadku stosowania reaktorów typu SBR),
  • urządzenia do recyrkulacji ścieków bogatych w azotany, podawanych z wydzielonej komory nitryfikacji do wydzielonej komory denitryfikacji.


Systemy konwencjonalne

W razie konieczności usuwania jedynie związków organi...