Umowa dzierżawy pozostaje obecnie najpopularniejszą formą tytułu prawnego do nieruchomości, na której realizowana jest inwestycja z zakresu energetyki odnawialnej.

Dzierżawa to umowa odpłatna, dwustronnie zobowiązująca, konsensualna i wzajemna. Na mocy umowy wydzierżawiający jest zobowiązany do oddania drugiej stronie ? dzierżawcy ? dobra będącego przedmiotem prawa do używania oraz pobierania pożytków, zaś dzierżawca zostaje zobowiązany do uiszczania czynszu. Powstaje prawo podmiotowe dzierżawy (przysługujące dzierżawcy) o charakterze względnym (skuteczne inter partes)1,2.

Z istoty umowy dzierżawy wynika, że powinna ona zapewniać dzierżawcy prawo do pobierania pożytków z nieruchomości. Zagadnienie pożytków w kontekście ostatniego orzecznictwa Sądu Najwyższego wydaje się bardzo istotne z punktu widzenia możliwości zakwalifikowania umowy dzierżawy nieruchomości zawieranej w celu realizacji inwestycji z zakresu odnawialnych źródeł energii w postaci parku wiatrowego. Jak wspomniano wcześniej, zasadnicze postanowienia (w kwestii istoty) umowy dzierżawy sprowadzają się do możliwości pobierania pożytków. Ta właśnie cecha pozwala zakwalifikować dany stosunek prawny jako umowę dzierżawy i odróżnia ją np. od umowy najmu.

Sądowe rozstrzygnięcia

W wyroku Sądu Najwyższy z 5 października 2012 r., IV CSK 244/12, dokonano dogłębnej analizy treści umowy, zawartej jako umowa dzierżawy, której pr...