Znowelizowana 1 stycznia br. ustawa o ochronie zwierząt (u.o.z.) określiła katalog wyjątków od ogólnej zasady zakazu zabijania zwierząt (art. 6 ust. 1). Niektóre z nich znajdują zastosowanie w działalności interwencyjnej, prowadzonej na terenie miast i gmin. W wyniku rosnącej wrażliwości ludzi na krzywdę dziejącą się zwierzętom oraz ilości konfliktów o przestrzeń między ludźmi i zwierzętami wzrasta skala podejmowanych interwencji przez różne służby i organizacje społeczne. I choć na szczęście tylko niewielka ich liczba kończy się uśmierceniem zwierzęcia, warto znać przepisy prawa przewidziane dla takiego finału.
W ustawie poruszono zarówno kwestie przyczyn uzasadniających uśmiercenie zwierzęcia w razie wystąpienia takiej konieczności, jak i kompetencje podmiotów uprawnionych do podejmowania takiej decyzji i sposobu jej wykonania. Niewłaściwe postępowanie w tych kwestiach zagrożone jest wysoką karą do dwóch lat pozbawienia wolności, a w przypadkach szczególnego okrucieństwa przy zabijaniu zwierząt kara ta może być o rok dłuższa.
Ustawodawca określił siedem wyjątków od ustanowionego zakazu zabijania zwierząt. Trzy z nich znajdują zastosowanie w działalności interwencyjnej związanej z usuwaniem zagrożeń dla ludzi i zwierząt oraz ograniczaniem cierpienia zwierząt (rysunek). Pozostałe dotyczą przede wszystkim działań, które można nazwać planowanymi, wynikającymi z ...