Zagospodarowanie przestrzenne wiąże się z licznymi praktycznymi problemami pojawiającymi się przy okazji stosowania kluczowych instrumentów zarządzania przestrzenią. Najwięcej dylematów może się pojawiać przy okazji wydawania przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wiele kryteriów i przesłanek, które muszą być brane pod uwagę przez organ, jest sformułowanych w sposób nieprecyzyjny i niejasny, co sprzyja różnorodnej interpretacji konkretnych stanów faktycznych. W związku z powyższym przy niektórych sprawach rozstrzygnięcia ? zarówno organów odwoławczych, jak i sądów administracyjnych ? mogą być zróżnicowane.

Wyznaczanie obszaru

Jeden z istotnych problemów sprowadza się do wykładni zasad ?kontynuacji funkcji? i ?bliskiego sąsiedztwa?. Zgodnie z nimi, decyzję o warunkach zabudowy można wydać w przypadku, gdy co najmniej jedna działka sąsiednia dostępna z tej samej drogi publicznej jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy. Jej zakres obejmuje kontynuację funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu. W jakimś stopniu problematyka ta została rozwinięta w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 26 sierpnia 2003 r. w sprawi...