Do podstawowych reguł polskiego systemu ochrony środowiska należy wynikająca z art. 7 ust. 1 Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska – P.o.ś. (DzU z 2008 r. nr 25, poz. 150, z późn. zm.) zasada „zanieczyszczający płaci”. Obliguje ona podmioty korzystające ze środowiska do poniesienia kosztów powodowanych przez nie zanieczyszczeń.

Jednym z instrumentów prawnych, mających służyć realizacji tego celu, są kary pieniężne wymierzane na podstawie art. 298 ust. 1 P.o.ś. za przekroczenie określonych w pozwoleniach wodnoprawnych lub zintegrowanych, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt. 1 i 3, warunków dotyczących ilości ścieków, ich stanu, składu, minimalnej procentowej redukcji stężeń substancji w ściekach oraz masy substancji w odprowadzanych ściekach przypadającej na jednostkę masy wykorzystanego surowca, materiału, paliwa lub wytworzonego produktu.
 
Co wynika z decyzji?
W związku z tym z punktu widzenia obowiązku ponoszenia kar pieniężnych za odprowadzanie ścieków bardzo istotne stają się warunki wynikające z posiadanych przez podmiot korzystający ze środowiska pozwoleń na odprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi. Zgodnie z postanowieniami art. 128 pkt 9 Ustawy z 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (DzU z 2005 r. nr 239, poz. 2019, z późn. zm.), powinny z nich wynikać m.in. cel i zakres korzystania z wó...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?