Ciepłownictwo to istotny sektor gospodarki, który w aktualnej ?Polityce energetycznej Polski? jest traktowany zdawkowo i zbyt ogólnikowo. Tworzenie ram prawnych wspierających jego rozwój nie jest możliwe bez kompleksowego podejścia do ciepłownictwa ? szczególnie systemowego.

Ciepłownictwo, czyli dział gospodarki odpowiedzialny za wytwarzanie i przesył ciepła do odbiorców, zaspokaja jedną z najbardziej podstawowych potrzeb fizjologicznych człowieka. Komfort cieplny organizmu jest bowiem gwarancją jego prawidłowego funkcjonowania. Polska leży w klimacie, w którym trudno jest w naturalny sposób uzyskać właściwą temperaturę w pomieszczeniach. Przez większość roku musimy się dogrzewać, a ubiegłoroczne anomalie pogodowe przekonują, iż nierzadko nawet latem jesteśmy zmuszeni do odkręcania kaloryferów. Polskie społeczeństwo i gospodarka nie byłyby w stanie funkcjonować bez branży ciepłowniczej. Zatem ważne jest, aby sektor zajmował należne mu miejsce w strategii państwa odnoszącej się do wyzwań polskiej energetyki.

Niejasne cele

Aktualnie branża ciepłownicza w Polsce dzieli się na dwie zasadnicze części. Pierwszą z nich stanowi, regulowane na poziomie krajowym i unijnym, ciepłownictwo systemowe, które pokrywa w Polsce 42% (a w miastach aż 59%) zapotrzebowania na ciepło. W drugiej części znajdujemy wszystkie inne formy, które pozostają praktycznie poza jakimikolwiek uregulowaniami prawnymi. ?Polityka Energetyczna? p...