Metoda oceny budynku oraz źródła ciepła pracującego na jego potrzeby umożliwia wzajemne porównywanie budynków w zakresie emisji zanieczyszczeń do powietrza.

Dokumentami potwierdzającymi jakość budynku są certyfikaty oraz znaki jakości PreQurs. Prostota tych certyfikatów polega na tym, że budynek oceniany pod względem niskiej i ogólnej emisji umownie ?przykrywa się kloszem? i określa się masę zanieczyszczeń, która zostanie wytworzona w ciągu roku przy produkcji ciepła na potrzeby ogrzewania oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej. Wynik otrzymany w rocznym bilansie budynku porównuje się do masy zanieczyszczeń, jaka została wygenerowana przez budynek referencyjny (również znajdujący się ?pod kloszem?), wyposażony w kotłownię węglową lub olejową (rys. 1).

Na tej podstawie ocenia się budynek i jego źródło energii elektrycznej lub energii elektrycznej oraz ciepła. Tym samym sprawdza się, o ile procent (stopień redukcji S) lub ile razy (krotność redukcji K) mniej lub więcej wyemitował on zanieczyszczeń do powietrza w ciągu roku w porównaniu do budynku referencyjnego. Jeden z certyfikatów dotyczy niskiej emisji, a oceniana jest całkowita emisja pyłów zawieszonych (TSP) oraz benzo(a)pirenu (B(a)P). Oceniana jest także emisja dwutlenku węgla (CO2), który nie jest niebezpieczny, ale stanowi gaz cieplarniany. Drugi z certyfikatów, dotyczący ogólnej emisji, zawiera ocenę całkowitej emisji pyłu zawieszonego (TSP) i benzo(a)pirenu (B...