Wiadomości bez granic
Boxall J.B., Saul A.J.: Modelowanie zmian barwy wody w sieciach wodociągowych
Zabarwienie wody pitnej dostarczanej do kranu klienta jest jednym z głównych powodów skarg dotyczących jakości wody. Obecnie wiedza o procesach powodujących zabarwianie się wody jest ograniczona, a model zachodzących zmian jeszcze nie został opracowany. Artykuł dotyczy opracowania, analizy i weryfikacji nowego modelu transportu kohezyjnego, służącego do symulacji zmian barwy wody w systemach wodociągowych. Model ten opiera się na zasadzie, że oddziaływanie siły warstwy cząstek stałych osadzających się na ściankach rury uzależnione jest jedynie od hydromechaniki. Zabarwianie zachodzi w sytuacjach, kiedy zmienia się przepływ przez system, przekraczając najwyższą wartość dzienną. Szczegółowo zostały przedstawione wyniki doświadczeń z dwóch obiektów: obiekt pierwszy obrazuje zastosowanie modelu uwzględniającego zależności pomiędzy istotnymi parametrami, natomiast dane zebrane w obiekcie drugim zostały wykorzystane do zbadania hipotezy, że zwykle występujące siły hydrauliczne warunkują odkładanie się materiału na ściankach rur. Aby wykazać możliwość szerszych zastosowań modelu, zaprezentowano wyniki symulacji uzyskane przy wdrożeniu modelu w wybranych obiektach.
“Journal of Environmental Engineering” vol. 131, no. 5, maj 2005
Clark R.M., Haught R.C.: Charakterystyka warstwy przyściennej rury – implikacje dla opracowywania modelu zmian jakości wody
Powszechnie akceptowany jest pogląd, że jakość wody w sieciach wodociągowych może się pogorszyć w wyniku reakcji zachodzących między materiałem transportowanym a ściankami rur. Reakcja ta może być zarówno fizyczna, jak i chemiczna lub zgoła mikrobiologiczna. Być może jednym z najważniejszych aspektów pogarszania się jakości wody w wodociągach jest utrata przyściennej warstwy dezynfekującej, co może osłabić barierę chroniącą wodę przed zanieczyszczeniem mikrobiologicznym. Wyniki ostatnio prowadzonych badań sugerują, że czynnikiem przyczyniającym się do utraty warstwy dezynfekującej jest wewnętrzna korozja materiału, z którego zbudowane są wewnętrzne ścianki rury. Badania wykazały również, że w starszych rurach, pozbawionych okładziny wewnętrznej, utrata warstwy chloru może być spowodowana wzrastającym przepływem. Dla systematycznej oceny utraty wolnego chloru w skorodowanych rurach metalowych, w zależności od przepływu, autorzy artykułu przeprowadzili badania w warunkach kontrolowanych w specjalnie zbudowanej pętli wodociągowej mieszczącej się w Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska – US EPA w ośrodku badawczo-kontrolnym w Cincinnati w stanie Ohio. Wyniki tych badań potwierdziły koncepcję, że utrata przyściennej warstwy wolnego chloru zwiększa się wraz ze zwiększeniem prędkości przepływu.
“Journal of Environmental Engineering” vol. 131, no. 3, maj/czerwiec 2005
Opracowanie: redakcja
Zabarwienie wody pitnej dostarczanej do kranu klienta jest jednym z głównych powodów skarg dotyczących jakości wody. Obecnie wiedza o procesach powodujących zabarwianie się wody jest ograniczona, a model zachodzących zmian jeszcze nie został opracowany. Artykuł dotyczy opracowania, analizy i weryfikacji nowego modelu transportu kohezyjnego, służącego do symulacji zmian barwy wody w systemach wodociągowych. Model ten opiera się na zasadzie, że oddziaływanie siły warstwy cząstek stałych osadzających się na ściankach rury uzależnione jest jedynie od hydromechaniki. Zabarwianie zachodzi w sytuacjach, kiedy zmienia się przepływ przez system, przekraczając najwyższą wartość dzienną. Szczegółowo zostały przedstawione wyniki doświadczeń z dwóch obiektów: obiekt pierwszy obrazuje zastosowanie modelu uwzględniającego zależności pomiędzy istotnymi parametrami, natomiast dane zebrane w obiekcie drugim zostały wykorzystane do zbadania hipotezy, że zwykle występujące siły hydrauliczne warunkują odkładanie się materiału na ściankach rur. Aby wykazać możliwość szerszych zastosowań modelu, zaprezentowano wyniki symulacji uzyskane przy wdrożeniu modelu w wybranych obiektach.
“Journal of Environmental Engineering” vol. 131, no. 5, maj 2005
Clark R.M., Haught R.C.: Charakterystyka warstwy przyściennej rury – implikacje dla opracowywania modelu zmian jakości wody
Powszechnie akceptowany jest pogląd, że jakość wody w sieciach wodociągowych może się pogorszyć w wyniku reakcji zachodzących między materiałem transportowanym a ściankami rur. Reakcja ta może być zarówno fizyczna, jak i chemiczna lub zgoła mikrobiologiczna. Być może jednym z najważniejszych aspektów pogarszania się jakości wody w wodociągach jest utrata przyściennej warstwy dezynfekującej, co może osłabić barierę chroniącą wodę przed zanieczyszczeniem mikrobiologicznym. Wyniki ostatnio prowadzonych badań sugerują, że czynnikiem przyczyniającym się do utraty warstwy dezynfekującej jest wewnętrzna korozja materiału, z którego zbudowane są wewnętrzne ścianki rury. Badania wykazały również, że w starszych rurach, pozbawionych okładziny wewnętrznej, utrata warstwy chloru może być spowodowana wzrastającym przepływem. Dla systematycznej oceny utraty wolnego chloru w skorodowanych rurach metalowych, w zależności od przepływu, autorzy artykułu przeprowadzili badania w warunkach kontrolowanych w specjalnie zbudowanej pętli wodociągowej mieszczącej się w Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska – US EPA w ośrodku badawczo-kontrolnym w Cincinnati w stanie Ohio. Wyniki tych badań potwierdziły koncepcję, że utrata przyściennej warstwy wolnego chloru zwiększa się wraz ze zwiększeniem prędkości przepływu.
“Journal of Environmental Engineering” vol. 131, no. 3, maj/czerwiec 2005
Opracowanie: redakcja
