Wiatr jako źródło energii w metodach sztucznego napowietrzania wód stojących
Energia wiatru odgrywa bardzo istotną rolą w naturalnych procesach samoczyszczenia się wód. Od korzystnych warunków wietrznych zależy bowiem dynamika wód, a w konsekwencji – nasycenie tlenem ich głębszych partii. Niestety, w obliczu nasilonej eutrofizacji, procesy naturalnego samoczyszczenia się wód stojących są niewystarczające, co skłania do podejmowania działań, mających na celu poprawę obecnego stanu rzeczy.
Wykorzystać darmowe źródło energii
Wśród wielu technicznych rozwiązań ochronnych na uwagę zasługują te metody, które w swym zamyśle pozwalają wykorzystać darmowe źródła energii. Tak więc zastosowanie energii wiatru w metodach sztucznego napowietrzania jest szczególne i ma niepodważalne znaczenie dla środowiska wodnego.
W Polsce możliwe jest wykorzystanie potencjału energetycznego wiatru metodami sztucznego napowietrzania wód stojących. Z powierzchni 1 m², zakreślonej łopatami wirnika turbiny wiatrowej, w ciągu roku można uzyskać na wysokości 10 m nad powierzchnią większości zbiorników wodnych, w zależności od miejsca ich lokalizacji w terenie, moc brutto wynoszącą od 250 do 1000 kWh.
Problem stanowi sezon letni, a więc okres najistotniejszy dla poprawy stanu tlenowego jezior. Szczególnie jezior stratyfikowanych termicznie, których wody hypolimnionu, w wyniku rozkładu obumarłych szczątków roślinnych i zwierzęcych, zmagazynowanyc...