Zrebki wierzbowe, jako paliwo, pod wieloma względami są porównywalne do zrębków leśnych. Zasadniczą, wyróżniającą je cechą jest ich stała jakość. Są paliwem bardzo homogenicznym i zawierają mniej zanieczyszczeń niż zrębki leśne.
W ciągu ostatnich latach w Szwecji wzrosła produkcja paliwa z wierzby, z nieznacznego w 1992 r. poziomu do obecnie ponad 200 GWh rocznie. Biorąc jednak pod uwagę skalę wykorzystywania biomasy jako paliwa w Szwecji, wierzba stanowi niewielki jego procent, bowiem zaledwie 2 – 3% w największych ciepłowniach spalających biomasę. Mimo tak marginalnej ilości wierzba jest paliwem dla 20 dużych ciepłowni. Zazwyczaj zrębki wierzbowe są mieszane z inną biomasą, najczęściej w ilości 10 – 15%.

Fot. 1. Ciepłownia w Enköping otoczona plantacją wierzby

Zalety i wady
Doświadczenia ostatnich lat pokazały, że zrębki wierzbowe są pełnowartościowym paliwem i nie stwarzają żadnych większych problemów związanych z przechowywaniem, transportowaniem czy spalaniem niż inne wilgotne paliwa. Zaletą wierzby niewątpliwie jest fakt, że zbioru dokonuje się zimą, czyli w okresie sezonu grzewczego.
Wadą wierzby jako paliwa jest to, że może zawierać nieco więcej ciężkich metali niż inne zrębki, np. świerkowe. Dlatego zagospodarowanie popiołów musi odbywać się zgodnie z akceptowalnymi ze względu na ochronę środ...