Wokół odpadów
ZEEE na wyspach
Według danych z Ministerstwa Środowiska udział procentowy zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego w odpadach z gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii wzrósł z 36,66% w 2009 r. do 38,4% w 2010 r. Tendencja wzrostowa utrzymała się także w ostatnim kwartale 2010 r., co przełoży się na podobny wynik w 2011 r. W całym kraju tonaż odpadów ZEEE wyniósł 446 301,27 t w 2009 r. i 461 220,232 t w 2010 r. W przeliczeniu na każdego mieszkańca (61 mln osób) liczba odpadów elektronicznych wyniosła 7,46 kg. Dane są bardzo optymistyczne, bo oznaczają, że Zjednoczone Królestwo o niemal 100% przekroczyło narzucone przez Unię Europejską wymagania dotyczące poziomów odzysku, które wynoszą 4 kg na osobę. Wynik jest odzwierciedleniem ożywienia gospodarczego w ostatnim roku. Po kryzysowym 2008 r., gdy gospodarstwa domowe ograniczyły wydatki na sprzęt elektroniczny, obecny trend dla ZEEE może się utrzymać przez najbliższe lata. Oznacza to wyższe dochody branży i zysk dla środowiska, gdyż środki pozyskane z recyklingu materiałów elektronicznych można przeznaczać na akcje odbioru zużytego sprzętu oraz nowe technologie i urządzenia do przerobu.
Rozmowy o złomie
Dwie europejskie biznesowe grupy recyklingowe EFR i EUROMETRIC rozpoczęły rozmowy na temat problemów związanych z recyklingiem i eksportem złomu ze Starego Kontynentu. Wskazano na 14 kluczowych dla gospodarki europejskiej surowców, których zarówno eksport poza granicę, jak i niski poziom odzysku może wpływać destabilizująco na gospodarkę regionu. Podkreślono, iż prawo stosowane przez UE odnośnie przewozu złomu statkami ma na celu ukrócenie nielegalnego handlu surowcami, który wynika głównie z rosnącego zapotrzebowania na nie ze strony państw azjatyckich. Organizacje pozytywnie zaopiniowały wprowadzone przez Unię w ostatnich latach prawo, rozwiązujące konkretne kwestie związane ze zbiorem i przetwarzaniem złomu. Odniesiono się także do spraw regulowanych przez prawo UE, a związanych z traktowaniem odpadów na wczesnych etapach przetworzenia jako gotowych produktów. Dotąd wprowadzało to sporo zamieszania, głównie w kwestiach prawnych, klasyfikujących niektóre typy złomu jako gotowy produkt przeznaczony do sprzedaży i użycia. Pozwalało to omijać prawo i spekulować złomem metalowym. Zaznaczono także, że firmy legalnie prowadzące swój biznes i właściwie oznaczające odpady metalowe nie zaobserwowały w związku z tym spadku swoich dochodów. Poparto stosowanie innowacyjnych rozwiązań, np. elektroniczny obieg dokumentów, obniżający zarówno koszty, jak i biurokrację, a także przyczyniający się do identyfikowania nielegalnego obrotu surowcami.
Więcej szkła
Europejskie Stowarzyszenie Producentów Opakowań Szklanych FEVE (EU Container Glass Federation) ogłosiło, że w Unii Europejskiej w 2009 r. zebrano i skierowano do recyklingu 67% szklanych butelek i słoików. Poinformowano o tym na rok przed oficjalnym komunikatem Eurostatu. Dane pokazują, iż ok. 11 mln m3 stłuczki szklanej, której źródłem są właśnie butelki i słoiki, zebrały kraje UE. Stanowi to wprawdzie niewielki, ale wzrost w stosunku do 2008 r., gdy ta wartość wynosiła 66%. Kluczowe okazuje się zaangażowanie konsumentów, zwiększanie ich świadomości ekologicznej i poczucia odpowiedzialności. Szkło jest materiałem, który można przetwarzać w 100% bezodpadowo, a także daje ogromne możliwości w powiązanych ze sobą obszarach recyklingu – selektywnej zbiórce i przetapianiu w hutach. Kryteria odzysku w europejskich dyrektywach ustanowione są w taki sposób, aby zwiększać ich poziomy, co ma prowadzić do zmniejszania zapotrzebowania na surowce. W efekcie cenne z punktu widzenia wytwarzania nowych opakowań, butelek i słoików materiały nie trafiają na składowiska, ale zostają włączone do cyklu produkcyjnego.
WWW o aluminium
Chairman Międzynarodowego Instytutu Aluminium (IAI), Svein Richard Brandtzæg, ogłosił uruchomienie nowej strony internetowej recycling.world-aluminium.org, poświęconej korzyściom związanym z recyklingiem aluminium. Mając na uwadze potrzeby konsumentów oraz decydentów na całym świecie zainteresowanych aktualnymi i łatwo dostępnymi informacjami, IAI rozwinęło stronę demonstrującą ekonomiczne, społeczne i środowiskowe zyski wynikające z recyklingu tego najważniejszego dla nowoczesnych technologii metalu. Na stronie znaleźć można tłumaczenie podstawowych pojęć, takich jak rozwój zrównoważony, przepływy surowcowe oraz recykling. Interesująca jest sekcja poświęcona regionalnym raportom różnych krajów odnośnie dynamiki i polityki recyklingu Al. Nie ma, niestety, statystyk zbyt wielu państw oraz brakuje komentarzy do nierzadko skomplikowanych zagadnień prawnych. Ze strony można pobrać różne dokumenty w formacie PDF, np. standardy przetapiania aluminium. Pomimo iż projekt jest interesujący, a tematyka obszerna, to strona nie porusza wielu ważnych kwestii. Brakuje danych statystycznych, np. nie ma choćby informacji o hutach aluminium występujących w Polsce, nie wskazano, jaki jest stopień recyklingu aluminium albo jaką politykę stosuje np. Australia, i z kim można się w tej sprawie skontaktować. Strona jest rozwojowa, więc jeżeli tak samo dobrze jak o stronę graficzną twórcy zadbają o jej sferę merytoryczną, będzie to zapewne jedno z najcenniejszych źródeł danych dotyczących aluminium.
Soft na odpady
Edmonton jest jednym z tętniących życiem miast w Kanadzie z populacją ok. 750 tys. mieszkańców. Prawie połowa ludzi jest w wieku poniżej 40 lat. Miasto słynie ze swojego aktywnego podejścia do rozwiązywania problemów zarządzania odpadami. W centrum znajduje się ciągle modernizowany zakład zbierania i sortowania odpadów oraz odzysku energii. Ponadto Edmonton to jeden z pionierów stosowania systemów kontroli procesów przerabiania odpadów. Program do tego używany to Geoware. Na początku ta prymitywna aplikacja bardziej przypominała program „domowej roboty”, gdyż zapewniał jedynie możliwość księgowania różnego rodzaju frakcji odpadów. Później postawiono jednak na efektywność optymalizacji procesów przetwarzania i przerobu odpadów. Od 1990 r. do 2000 r., po wprowadzeniu nowych modułów, udało się uniknąć kierowania na składowiska aż 60% odpadów. Wartość ta wzrosła w ostatnim czasie aż do 90%, co wiąże się z planami zamknięcia składowiska. Miasto planuje wybudowanie zakładu przerobu odpadów organicznych na biopaliwo. Będzie on przetwarzał 100 tys. ton odpadów w 36 mln litrów paliwa rocznie, co pozwoli na zredukowanie ilości CO2 o 6 mln w ton w ciągu 25 lat. Jest to ekwiwalent emisji z 42 tys. samochodów rocznie. Nie można nie doceniać nowoczesnych technologii przerobu i pracy organicznej włożonej w zakłady, jednakże rozwiązania z dziedziny informatyki, które zostały zastosowane, wskazują, iż nie wystarczy tylko „zebrać” i „przerobić”, ale należy też właściwie zarządzać. Używanie właściwych algorytmów, jak zaznaczają twórcy oprogramowania, optymalizuje, obniża koszty i maksymalizuje zyski. Połączenie nowoczesnych metod zarządzania i rozwój technologii okazuje się zgodny z oczekiwaniami, a więc synergiczny. Osiąga się większą efektywność i duży zysk finansowy.
Co zrobić ze starą gazetą
Co można zrobić ze starymi magazynami, piętrzącymi się w każdym domu, proponuje portal earth91. Strona przedstawia kilka porad, jak sobie poradzić ze stertą starych pism. Po przeczytaniu ulubionego periodyku można: zostawić go w pobliskim gabinecie lekarskim lub pralni, sprawdzić, czy przydałby się w lokalnym hospicjum lub w domu spokojnej starości, dowiedzieć się, czy byłby pomocny dzieciom w szkole do projektów plastycznych, użyć jako wypełnienia do kartonów w przypadku przeprowadzki.
Prospołeczne porady portalu mogą wydawać się naiwne, ale mają na celu pomóc środowisku i tym, którzy nie mają środków na kupno gazet.
„Zielona” butelka
Plastikową butelkę w całości wykonaną z surowców roślinnych opracowało PepsiCo. „Zielona” butelka w 100% nadaje się do recyklingu, a proces jej wytwarzania przewyższa istniejące technologie w branży. Do produkcji wykorzystuje się trawę (proso rózgowe), korę sosny i plewy z kukurydzy. W przyszłości firma planuje stosować również odpady: skórki pomarańczy, obierki po ziemniakach, łuski z owsa i inne produkty uboczne z rolnictwa.
Nowa butelka wygląda i spełnia swoją funkcję tak samo jak butelki PET do napojów. Po pomyślnym w 2012 r. zakończeniu programu pilotażowego firma zamierza wprowadzić je do obrotu na pełną skalę.
(kb)
Na podstawie stron http://earth911.com, http://granitebaypt.com, www.letsrecycle.com, www.pepsiamericas.com,www.recyclingtoday.com, http://recycling.world-aluminium.org, www.solidwastemag.com opracował Rafał Hille