Wybrane meandryczne cechy zasad stanowienia taryf za wodę i ścieki
Dla tych, którzy ukończyli niejedno szkolenie, dotyczące opisanych w rozporządzeniu (DzU z 2006 r.nr 127, poz. 886) i obowiązujących od 16 sierpnia 2006 r. zasad stanowienia taryf, nazywanie ich ?skomplikowanymi, trudnymi do zrozumienia? wydaje się grubą przesadą.
Gdyby jednak w wyszukiwarkę internetową wpisać hasło ?taryfy za wodę i ścieki wyroki sądowe?, to pojawi się ich długa lista o treści potwierdzającej powyższą tezę.
Skargę w przedmiocie odmowy zatwierdzenia taryf na terenie gminy ?M? składało przedsiębiorstwo ?K. Sp. z o.o.?. Po złożeniu wniosku 13 listopada 2014 roku wójt wystąpił do przewodniczącego Rady Gminy, informując, że wniosek został opracowany zgodnie z aktualnymi przepisami. Rada Gminy
15 listopada odmówiła zatwierdzenia taryf, uzasadniając swoje stanowisko niewłaściwym sposobem oszacowania amortyzacji. Dotyczyło to amortyzacji naliczonej od części wartości początkowej środka trwałego, która została sfinansowana dotacją. Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu 31 marca wpłynęła skarga wojewody D. na uchwałę Rady Gminy M. z wnioskiem o stwierdzenie nieważności uchwały. WSA we Wrocławiu w orzeczeniu wydanym 30 czerwca 2015 r. (sygn. akt II SA/WR 220/15) oddalił skargę wojewody.
Istota sporu
Za istotę sporu Sąd uznał to, czy przedsiębiorstwo, sporządzając taryfy do ich zatwierdzenia przez gminę, winno wliczać do kosztów świadczenia usług wod...