Produkcja pelet (granulatu) oparta jest głównie na trocinach pochodzących z przemysłu drzewnego i tartaków. Z technologicznego punktu widzenia dla produkcji i jakości pelet byłoby najkorzystniej, gdyby trociny pochodziły z drewna korowanego i były suche.

Jednakże dostępność takiego surowca jest ograniczona, w związku z czym trociny są coraz droższe, a moce produkcyjne istniejących zakładów przetwórczych nie do końca wykorzystane. Dlatego też produkcja pelet staje się coraz kosztowniejsza, co czyni to paliwo mniej atrakcyjnym pod względem finansowym dla konsumenta.

Bariery dla wykorzystania biomasy
Powyższa sytuacja powoduje, że poszukuje się innych surowców do produkcji granulatu. Pod uwagę brane są rośliny energetyczne: wierzba krzewiasta, ślazowiec pensylwański, miskant olbrzymi i inne. Biomasa tych gatunków może być z powodzeniem przetwarzana na odnawialne paliwo w postaci pelet, co zostało potwierdzone w przeprowadzonych eksperymentach. Ale wdrażanie tych rozwiązań przebiega bardzo wolno. Jakie są tego przyczyny? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta. Niewątpliwie jedną z barier dla wykorzystania biomasy roślin energetycznych do produkcji pelet jest fakt, iż jakość wyprodukowanego paliwa jest ściśle skorelowana ze składem biomasy danego gatunku. Głównie chodzi tutaj o wyższą zawartość popiołu oraz niższą wartość opałową biomasy roślin energetycznych w porównaniu z trocinami z korowanego drewna pochodzącego z lasu. Wyniki przeprowad...