Główny nurt w polskiej bioenergetyce to wykorzystanie biomasy w procesach spalania i współspalania.
Decyduje o tym duży potencjał biomasy, jak również wciąż znaczące zasoby węgla, będącego podstawowym paliwem rodzimej energetyki. Jeżeli zaś chodzi o rozwój rynku biopaliw płynnych, to wykorzystanie roślin oleistych do produkcji estrów kwasów tłuszczowych z roślin energetycznych pierwszej generacji, takich jak rzepak, stanowi jedną z nielicznych inicjatyw ostatnich lat, która miała zapewnić Polsce stałe miejsce w Europie1. Kierunek ten, choć ważny, rodzi pytania w kwestiach etycznych w obliczu wzrastających cen żywności oraz siedmiomiliardowej, wciąż zwiększającej się populacji naszej planety, co znalazło swój oddźwięk w regulacjach Komisji Europejskiej2.
Jednym z rozwiązań tego problemu jest zastosowanie zasobów bioenergetycznych drugiej generacji (rośliny energetyczne rosnące na glebach odłogowych) oraz trzeciej generacji (biomasa wodna, glony) do produkcji paliw płynnych w procesie szybkiej pirolizy biomasy. Technologia ta jest badana od lat 80. dwudziestego wieku, kiedy miał miejsce pierwszy kryzys paliwowy. Jednak dopiero teraz potrafimy sterować tym procesem w skali, która daje szanse na jej efektywną komercjalizację.
 Charakterystyka pirolizy
Najistotniejszym parametrami charakteryzującymi pr...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?