W większości nowoczesnych obiektów tworzących infrastrukturę wodno-ściekową standardem są dziś nowoczesne systemy sterowania obejmujące automatyczne urządzenia wykonawcze (pompy, przepustnice, zasuwy), czujniki i przetworniki pomiarowe, sterowniki oraz systemy archiwizacji danych i wizualizacji (SCADA). Obiekty obsługiwane są z dużą precyzją przez wyszkoloną i doświadczoną kadrę, zgodnie z założonymi wytycznymi procesu technologicznego.

Trudno więc znaleźć pole do znaczącej poprawy efektywności. Z drugiej strony każdy doświadczony technolog wie, że praktycznie w każdym procesie można odnaleźć ukryte rezerwy wydajności. Na oczyszczalniach ścieków parametry operacyjne są zwykle utrzymywane na poziomach gwarantujących pewien margines bezpieczeństwa ze względu na zmienność ilości i składu ścieków. Przykładowo utrzymuje się stężenie tlenu w komorach napowietrzania na podwyższonym poziomie z uwagi na okresowe, trudne do przewidzenia spadki tego parametru, związane np. z niekontrolowanymi zrzutami ścieków przemysłowych. Takie działanie jest uzasadnione technologicznie, ale wiąże się z wymiernymi kosztami. Po te rezerwy często pozwalają sięgnąć nowe rozwiązania informatyczne, umożliwiające szybsze i bardziej efektywne wykorzystanie coraz większej ilości danych. Systemy takie stanowią kolejny poziom ponad strukturą tradycyjnego układu sterowania i raportowania, oparty w duży...