Przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne w Polsce

Budowa tysięcy kilometrów sieci kanalizacyjnych oraz budowa, rozbudowa i modernizacja wielu oczyszczalni ścieków to zadania, którym branża wodociągowo-kanalizacyjna w Polsce musi sprostać w ściśle określonym czasie.


Luka strukturalna, którą zwykło się określać niedobory w zakresie wyposażenia w urządzenia, sieci i instytucje infrastrukturalne, oraz dystans dzielący polskie gminy od standardów europejskich stanowią dla wielu wspólnot lokalnych spuściznę historyczną, którą ciągle trudno przezwyciężyć.
Niekwestionowana ekspansja inwestycyjna i znaczny postęp w sferze wodno-kanalizacyjnej nie mogą przesłaniać skali potrzeb i wielu wyraźnych dysproporcji ani w przekroju regionalnym (w układzie miasto – wieś), ani w obrębie samego systemu, czyli w poziomie i tempie przyrostu sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.

Różnice między województwami
W 2000 r. różnica między województwem o najlepiej i najgorzej wykształconej sieci wodociągowej była 4,5-krotna. Przykładowo średnia województwa śląskiego wynosiła ponad 140 km sieci na 100 km2, a w zachodniopomorskim – jedynie 31,3 km. Tylko w niektórych regionach sieć ta była w miarę równomiernie rozwinięta (np. w woj. kujawsko-pomorskim), w części uwidaczniał się wyraźny dualizm (np. wschodnia Wielkopolska góruje nad zachodnią, a Warmia nad Mazurami), natomiast w innych regionach zróżnicowanie gęstości sieci przebiegało...