Zamówienia publiczne w praktyce
Ustawa z 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych, dostosowała obowiązujące w naszym kraju zasady udzielania zamówień publicznych do obowiązujących w tym zakresie standardów i rozwiązań funkcjonujących w prawodawstwie Unii Europejskiej.
Jednym z przejawów wskazanego działania, najistotniejszym z punktu widzenia przedsiębiorstw wodociągowo – kanalizacyjnych funkcjonujących w formie spółek prawa handlowego, było inkorporowanie do ustawy rozwiązań zawartych w tak zwanej Dyrektywie sektorowej. Należy zaznaczyć, iż rozwiązania te nie dotyczą przedsiębiorstw działających w formie zakładów budżetowych, jako jednostek sektora finansów publicznych, stosujących przepisy ogólne ustawy.
Nowelizacja ustawy Prawo zamówień publicznych z roku 2006, uwzględnia w swej treści między innymi kolejne regulacje prawa unijnego w powyższym zakresie, w szczególności Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/17/WE, modyfikującej dotychczasowe procedury udzielania zamówień sektorowych.
Należy, więc wskazać następujące konsekwencje obowiązywania przepisów ustawy dotyczących zamówień sektorowych (po nowelizacji jest to art. 132 i następne ustawy). Na uwagę zasługuje to, iż spółki wodociągowo – kanalizacyjne są zobowiązane przy udzielaniu zamówień związanych z prowadzoną działalnością do stosowania zasad szczególnych (dotyczących zamówień sektorowych). Ustawodawca nie pozostawił w tej materii dowolności zamawiającemu, zatem nie ma on wyboru czy skorzystać z zasad ogólnych, czy posłużyć się przepisami szczególnymi. Następnie treść art. 132 ust 2 ustawy Prawo zamówień publicznych wskazuje wyraźnie, iż zamiarem ustawodawcy było nadanie pojęciu „związanych z” bardzo szerokiego znaczenia. Taki wniosek można wysnuć z zestawienia brzmienia ustępu drugiego art. 132 z ustępem pierwszym tegoż przepisu. W art. 132 ust 1 ustawodawca posłużył się sformułowaniem, iż „zamówienie jest udzielane w celu wykonywania jednego z następujących rodzajów działalności” mowa jest zatem o zamówieniu wyraźnie nakierowanym na wykonywanie określonej działalności, tymczasem w ust. 2 wskazano jedynie związek z działalnością wodociągową i kanalizacyjną. Natomiast artykuł 133 stanowi, iż do udzielania zamówień sektorowych ustawę stosuje się, jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty, które warunkują obowiązek przekazywania ogłoszeń o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich. Aktualnie progi te wynoszą dla dostaw lub usług 422.000 euro (tj. 1 851 323 złotych), a dla robót budowlanych 5 278 000 euro (tj. 23.3154 692 złotych). Jeżeli zamówienie nie przekracza tych kwot, nie stosuje się do niego nie tylko przepisów szczególnych (dotyczących zamówień sektorowych), ale w ogóle nie stosuje się przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych. Nowelizacja ustawy nakazuje jednak dla zamawiających obowiązek uwzględniania, w sprawozdaniu rocznym, informacji dotyczących udzielonych zamówień sektorowych już od wartości 6.000 euro.
Łukasz Ciszewski
Business Expert, Poznań
Jednym z przejawów wskazanego działania, najistotniejszym z punktu widzenia przedsiębiorstw wodociągowo – kanalizacyjnych funkcjonujących w formie spółek prawa handlowego, było inkorporowanie do ustawy rozwiązań zawartych w tak zwanej Dyrektywie sektorowej. Należy zaznaczyć, iż rozwiązania te nie dotyczą przedsiębiorstw działających w formie zakładów budżetowych, jako jednostek sektora finansów publicznych, stosujących przepisy ogólne ustawy.
Nowelizacja ustawy Prawo zamówień publicznych z roku 2006, uwzględnia w swej treści między innymi kolejne regulacje prawa unijnego w powyższym zakresie, w szczególności Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/17/WE, modyfikującej dotychczasowe procedury udzielania zamówień sektorowych.
Należy, więc wskazać następujące konsekwencje obowiązywania przepisów ustawy dotyczących zamówień sektorowych (po nowelizacji jest to art. 132 i następne ustawy). Na uwagę zasługuje to, iż spółki wodociągowo – kanalizacyjne są zobowiązane przy udzielaniu zamówień związanych z prowadzoną działalnością do stosowania zasad szczególnych (dotyczących zamówień sektorowych). Ustawodawca nie pozostawił w tej materii dowolności zamawiającemu, zatem nie ma on wyboru czy skorzystać z zasad ogólnych, czy posłużyć się przepisami szczególnymi. Następnie treść art. 132 ust 2 ustawy Prawo zamówień publicznych wskazuje wyraźnie, iż zamiarem ustawodawcy było nadanie pojęciu „związanych z” bardzo szerokiego znaczenia. Taki wniosek można wysnuć z zestawienia brzmienia ustępu drugiego art. 132 z ustępem pierwszym tegoż przepisu. W art. 132 ust 1 ustawodawca posłużył się sformułowaniem, iż „zamówienie jest udzielane w celu wykonywania jednego z następujących rodzajów działalności” mowa jest zatem o zamówieniu wyraźnie nakierowanym na wykonywanie określonej działalności, tymczasem w ust. 2 wskazano jedynie związek z działalnością wodociągową i kanalizacyjną. Natomiast artykuł 133 stanowi, iż do udzielania zamówień sektorowych ustawę stosuje się, jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty, które warunkują obowiązek przekazywania ogłoszeń o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich. Aktualnie progi te wynoszą dla dostaw lub usług 422.000 euro (tj. 1 851 323 złotych), a dla robót budowlanych 5 278 000 euro (tj. 23.3154 692 złotych). Jeżeli zamówienie nie przekracza tych kwot, nie stosuje się do niego nie tylko przepisów szczególnych (dotyczących zamówień sektorowych), ale w ogóle nie stosuje się przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych. Nowelizacja ustawy nakazuje jednak dla zamawiających obowiązek uwzględniania, w sprawozdaniu rocznym, informacji dotyczących udzielonych zamówień sektorowych już od wartości 6.000 euro.
Łukasz Ciszewski
Business Expert, Poznań
